به گزتارش یکتاپرس خانواده همیشه به‌عنوان اساسی‌ترین نهاد اجتماعی در همه جوامع مورد توجه بوده است. در طول تاریخ همه انسان‌ها از یکدیگر تأثیر پذیرفته‌اند و خانواده نیز از این قاعده مستثنی نیست و همه اعضای یک خانواده در شکل‌گیری شخصیت و خلق و خوی یکدیگر مؤثرند. جامعه نیز نقش مؤثری در پرورش و روحیه اشخاص دارد. با وجود این، عوامل زیادی هستند که در تحکیم بنیان خانواده تأثیر دارند، نظم و انضباط، احترام متقابل اعضای خانواده به یکدیگر، روحیه مشورت‌کردن، رازداری و وفاداری، صبر و بردباری، تواضع، سختگیری و اسراف‌نکردن و نیکی به والدین و دیگر اعضای خانواده برخی عواملی هستند که در تحکیم بنیان خانواده تأثیر دارند. پس نخستین قدم‌ها برای داشتن یک زندگی خوب و سالم در خانواده صورت می‌گیرد. به همین دلیل امنیت روانی خانواده یکی از مهم‌ترین مواردی است که افراد می‌توانند رشد و تعالی داشته و مجموعه رفتارهایی را درون خود نهادینه کنند. اگر امنیت روانی خانواده حفظ شود افراد می‌توانند در جامعه نیز سالم زندگی کنند.
ایمان خانعلی، جامعه‌شناس و پژوهشگر رفتاری، با بیان اینکه خانواده می‌تواند افراد مستقل، توانمند و هوشمند تربیت کند که از مهارت‌های خاصی برای حل مشکلاتشان برخوردار باشند، می‌گوید: در جبهه مقابل این وضعیت افراد وابسته به پدر و مادر قرار دارند که همواره به دنبال گذران زندگی روزمره هستند. بنابراین خانواده فکر و رفتار صحیح و درست را به افراد آموزش داده و نسل جدیدی را پرورش می‌دهد تا با نیازهای جامعه در زمینه پیشرفت منطبق باشد. گفت‌وگو، عنصری حیاتی در استحکام بنیان خانواده است، صحبت‌کردن اعضای خانواده با یکدیگر ازجمله عواملی است که استحکام خانواده را به‌وجود می‌آورد. در دنیای مدرن امروز و پیشرفت وسایل ارتباطی امکان گفت‌وگو در میان افراد خانواده به حداقل خود رسیده است. افراد در این فرایند ماشینی، درونگرا می‌شوند و کمتر با یکدیگر صحبت می‌کنند.
خانعلی‌زاده در این‌باره می‌گوید: هیچ نهادی جایگاه نهاد خانواده را برای انسان پر نمی‌کند و فرد در برهه‌های سخت زندگی نیازمند همان افرادی است که از گفت‌وگو با آنها محروم شده و امروز در شرایط بحرانی هم از گفت‌وگو عاجز است.
به‌گفته او قطع ارتباط کلامی در خانواده یا کم‌شدن آن، ارتباط معناداری با افزایش ناراحتی‌های روحی در میان افراد خانواده دارد. در گذشته خانواده‌ها با توجه به اهمیت این موضوع این همراهی و همنشینی را با مجالس شب‌نشینی و دورهمی‌های فامیلی به وجود می‌آوردند که امروزه بسیار کمرنگ شده و جایگزین مناسبی برای آن تعریف نشده است. بسیاری از خانواده‌ها هم‌اکنون از این مشکل رنج می‌برند و راه‌حل مناسبی برای مشکل خود نمی‌یابند. بنابراین لازم است برای اصلاح این فرهنگ رفتاری معیوب، اعضای خانواده به‌خصوص والدین بکوشند و از کودکی فرد را با محیط گرم گفت‌وگوی خانوادگی مأنوس کنند.
وظایف زوجین در قبال یکدیگر
یکی از آداب مهمی که در دین مبین اسلام بسیار به آن سفارش شده است، اظهار محبت نسبت به یکدیگر است، هر چند میزان علاقه انسان‌ها نسبت به همسران‌شان متفاوت است اما هیچ شکی در وجود علاقه و دوستی بین زوجین نیست؛ چراکه همین عشق و علاقه باعث شده تا دو نفر تصمیم به زندگی زیر یک سقف بگیرند.
از پیامبر عظیم‌الشان اسلام(ص) حدیثی نقل شده با این مضمون: هرگاه بنده‌ای به همسرش از سر محبت نگاه کند و همسرش نیز به چهره او بنگرد، خداوند نگاهی از سر رحمت به آنان می‌افکند. و اگر دستان همدیگر را بگیرند گناهان آنان فرو می‌ریزد.
بر این اساس، نگاه محبت‌آمیز زن و شوهر به یکدیگر و اظهار محبت آنان به همدیگر، از عبادات خدا به شمار می‌آید و چنین رفتار ساده‌ای چنان اجر والایی نزد خدای متعال دارد که رحمت و نظر خدای متعال را جلب می‌کند. در آیه ۲۱سوره روم نیز آمده است: «از نشانه‌های او اینکه همسرانی از جنس خودتان برای شما آفرید تا در کنار آنان آرامش یابید و در میانتان مودت و رحمت قرار داد؛ در این، نشانه‌هایی است برای گروهی که تفکر می‌کنند.» آرامشی که از زندگی زناشویی به‌دست می‌آید، به‌خاطر آن است که این دو جنس مکمل با یکدیگر، و مایه شکوفایی و نجات و پرورش یکدیگر هستند، چنان که هریک از آن دو، بدون دیگری ناقص است و از این طریق تکامل خویش را باز می‌یابد.
