یادداشت: رضوان ابوترابی
بالاخره در حراجی ساتبیز تابلو نقاشی «ترکیب شماره 2» اثر «پیت موندریان» هنرمند هلندی و برجسته هنر انتزاعی به فروش رفت. هضم موضوع پرداخت مبلغ 51 میلیون دلار آن هم توسط یک خریدار ناشناس آسیایی برای تابلویی که به غیر از چند مستطیل و مربع چیزی دیگری ندارد. چنان که در یادداشت چند وقت پیش هم اشاره ای داشتم با توسل به فاموتیدین و امپرازول و شیرین بیان و عرق نعناع هم امکان پذیر نیست.
«موندریان» سبک نقاشی مشبک انتزاعی را جدی گرفت و این نوع نقاشی را خلق کرد. وی این روزها بیشتر برای خلق تابلوهای نقاشی مشبکی شناخته می‌شود که در آن‌ها از خطوط مشکی و رنگ های اصلی استفاده شده است.
البته ما، سال ها قبل از این که موندریان به این هنر دست پیدا کند در روزنامه های خودمون از این اشکال بیشتر داشتیم. فقط بلد نبودیم اسمش را انتزاعی بذاریم، و اشتباها اسمش را گذاشتیم جدول و رفتیم و نشستیم در قهوه خانه ها و به حل کردن آن پرداختیم. ناگفته نماند که تعدادی از خانه های جدول روزنامه ها فقط مشکی رنگ بود، اما پیت موندریان زرنگی کرد و رنگ های دیگری هم به آن اضافه کرد. فقط فرق بین ما و موندریان این بود که ما بعد از حل کردن جدول یا همان طرح انتزاعی را مچاله کردیم و دور انداختیم، گاهی هم برای پاک کردن شیشه های پنجره استفاده کردیم، اما او برد و 51 میلیون دلار فروخت.
در خبرها آمده که این نقاشی در نهایت به عنوان گران‌ترین اثر «موندریان» پیش از این به تابلو «ترکیب شماره 3 با رنگ‌های قرمز، آبی، زرد و سیاه» تعلق داشت که در سال 1929 خلق شده است و در حراجی سال 2015 کریستیز به قیمت 50/6 میلیون دلار فروخته شد. «پیت موندریان» یکی از بنیان‌گذاران جنبش مدرن هلندی «د استایل» اغلب برای تابلوهای نقاشی کاملا انتزاعی که در دهه 20 میلادی خلق کرده است، شناخته می‌شود. تابلوهای نقاشی که مشخصه اصلی آن‌ها خطوط ساده، مستطیل و رنگ‌های اصلی هستند!
و ... گاهی در گالری های تهران به تابلوهایی برمی خورم که دل کندن از تماشای آن کار هرکسی نیست.(حالا چه انتزاعی باشه چه سوررئال و از این قبیل سبک ها) و دلم می گیرد که چرا اسم نقاش این اثر ارزشمند پیت موندریان نیست! و کسی چنین قیمتی روی آن نمی گذارد؟
در یادداشت قبلی کسی خواهشم را نپذیرفت . مجددا و صمیمانه می خواهم کسی مرا از این بن بست فکری نجات دهد و راهنمایی کند که این مربع مستطیل ها چی هستند؟ متاسفانه من زبان شان را نمی دانم. عزت زیاد
انتهای پیام/
