به گزارش گروه اجتماعی یکتا به نقل از نیواطلس، زمین در کیهان نمونه های مشابهی دارد و سیارات مانند آن مدتها قبل از وجود زمین متولد شده، زندگی کردهاند و مردهاند.
هنگامی که بیشتر ستارگان، از جمله خورشید، بعد از سوختن هیدروژن موجود در آنها تمام میشوند، به یک غول قرمز متورم تبدیل میشوند، سپس در نهایت لایههای بیرونی آنها ریزش میکند و هستهای متراکم به نام کوتوله سفید بر جای میماند. تداوم بقا برای هر سیاره ای که ممکن است به دور ستاره اصلی در حال چرخش بوده باشد، دشوار خواهد بود، و بقایای آنها را می توان در حال سقوط تشخیص داد.
در یک مطالعه جدید، اخترشناسان داده های دو کوتوله سفید عجیب را بررسی کردند، از جمله یکی که به طور غیرمعمول آبی و دیگری کم نورتر و قرمزتر از سایر کوتوله ها بود. مطالعه نور این ستارگان می تواند نشان دهد که چه سنی دارند، و همچنین چه عناصری در جو آنها در حال سوختن هستند و از این طریق می توان آرایش و نوع سیاراتی را که قبلاً میزبان آنها بوده اند، آشکار کرد.
کوتوله سفید آبی که با نام WD J1922+0233 شناخته می شود، حدود نه میلیارد سال پیش شکل گرفته و لذا سیاراتی به دور آن وجود داشته که با آخرالزمان این ستاره روبرو شده اند. نور ستاره مذکور نشان داد که زباله های برجای مانده از سیاره های در حال گردش به دور آن ترکیبی شبیه به پوسته قاره زمین داشته اند.
کوتوله سفید قرمزتر، معروف به WDJ2147-4035، تنها 90 سال نوری از ما فاصله دارد و حدود 10.7 میلیارد سال سن دارد و حدود 10.2 میلیارد سال پیش به یک کوتوله سفید تبدیل شده است. ترکیب نور این ستاره ترکیب عجیبی از عناصر موجود در بقایای سیارهای از جمله سدیم، لیتیوم و پتاسیم را نشان داد. همچنین این کوتوله سردترین کوتوله سفیدی است که تاکنون کشف شده و دمای سطح آن منفی 2777 درجه سانتیگراد است.
ابیگیل المز، نویسنده اصلی این می گوید: «ستاره قرمز WDJ2147-4035 به یک راز تبدیل شده است زیرا زباله های سیاره ای برافراشته شده بسیار غنی از لیتیوم و پتاسیم هستند و شبیه هیچ چیز شناخته شده در منظومه شمسی ما نیستند. این کوتوله سفید بسیار جالب است زیرا دمای سطح آن فوقالعاده سرد است، دارای فلزات آلودهکننده بوده و سن بالایی دارد.»
این قدیمی ترین منظومه سیاره ای شناخته شده در اطراف یک کوتوله سفید در کهکشان ما است و هر دوی این کوتوله های سفید بیش از دو برابر منظومه شمسی خودمان سن دارند.
پایان پیام/