به گزارش گروه اقتصادی یکتاپرس، واردات بی رویه پارچه به ویژه پارچه های رومبلی به کشور طی ماه های اخیر یکی از مطالبات جدی کاربران سامانه «فارس من» بوده به طوری که برای کمپین «جلوگیری از واردات پارچه رومبلی که تولید داخلی دارد» بیش از 3 هزار و 600 امضاء جمع آوری شده است.
امضاءکنندگان این سوژه معتقدند: «یکی از شاخص‌ترین بخش‌های صنعت کشور که هرساله شاهد میزان قابل‌توجهی واردات و قاچاق است، صنعت نساجی است. ورود قانونی و غیرقانونی حجم گسترده‌ای از کالاهای قاچاق در حوزه نساجی در حالی است که صنعت داخلی توان تامین تقریبا تمامی نیاز داخل را دارد. علاوه بر این، صنعت نساجی ظرفیت بالایی برای اشتغال زایی در کشور و کمک به حل مساله بیکاری دارد. برای مثال در حوزه تولید پارچه مبلمان به عنوان یکی از زیربخش‌های صنعت نساجی، مسائل بسیاری وجود دارد که کار را برای فعالان این حوزه سخت کرده است. نامه‌نگاری‌های متعدد تولیدکنندگان پارچه مبلمان با مسئولان در تشریح مسائل این بخش و استمداد از مسئولان، اما تاکنون با بی‌توجهی آنان مواجه شده است. بی‌توجهی مسئولان امر، ادامه حیات این صنعت را به خطر انداخته است.»
در این‌باره حسن نیلفروش‌زاده، دبیرکل انجمن صنایع نساجی ایران در نامه‌ای در تاریخ 30 اردیبهشت امسال به مهدی میراشرفی، رئیس کل گمرک نوشت:
«به علت عدم نظارت کافی بر واردات بی‌رویه پارچه‌های خارجی به دلایل:
1ـ طبقه‌بندی ذیل ردیف تعرفه ناصحیح از جمله ۵۹۰۳۹۰۹۰. ۵۹۰۷۰۰۹۰ به استناد اعلام نظر آزمایشگاه استاندارد. به‌خاطر فرار از شمول استاندارد اجباری و استفاده از ارزش گذاری نازل گمرکی
2ـ اظهارنظرهای دوگانه دفتر تخصصی تعیین تعرفه گمرک ایران در طبقه‌بندی این پارچه‌ها
3ـ ارزش گذاری نازل گمرکی برای پارچه‌های موردنظر به‌صورتی‌که ارزش هیچ‌کدام از سند پارچه‌های ترخیص‌شده از گمرک غرب و شهریار عمدتا ذیل ردیف تعرفه ۵۹۰۷۰۰۹۰ به استناد سوابق موجود در سیستم ۶6 ارزشگذاری نگردیده و با اکتفا به درج کلمه نرخ تسعیر ارز برای کالایی که از چین آمده، به ایران می‌رود و با نرخ لیر ترکیه آن هم به استناد پروفرمای چندسال پیش که خود پروفرما کلی محل اشکال است، به جای ارزش سه و نیم الی چهار و نیم دلاری با ارزش ناچیز یک و سه دهم دلاری ارزش گذاری و ترخیص می‌شوند و با آنکه به استناد ماهیت کالا ردیف طبقه‌بندی صحیح چیز دیگری است توجهی نمی‌شود و هیچ کدام از این پارچه‌های وارداتی به خاطر اظهار در ذیل ردیف تعرفه ناصحیح مجوز استاندارد اخذ نمی‌کنند، لذا واردات بی‌رویه ضرر جبران‌ناپذیری به تولید داخلی این نوع پارچه‌ها وارد کرده است و اکنون تعداد زیادی از تولیدکنندگان این صنف متاثر از این وضعیت به‌وجود آمده باوجود توان تولید داخلی حتی داشتن طرح‌های توسعه‌ای آماده اجرا به‌خاطر واردات بی‌رویه پارچه‌های مشابه خارجی و عمدتا غیراستاندارد دچار ریسک ورشکستگی و تعطیلی واحد تولیدی خود شده‌اند، لذا خواهشمندیم دستور فرمایید با بررسی و دقت نظر در اعمال نظرهای فنی و گمرکی در جهت جلوگیری از واردات بی‌رویه پارچه‌های مذکور اقدامات شایسته صورت گیرد. انجمن صنایع نساجی ایران تقاضا دارد در جلسه‌ای کارشناسی با حضور نماینده این تشکل با ارائه مستندات موضوع بررسی بیشتری شود.»
پیرو این گلایه ها و اعتراضات، جلسات مختلفی برگزار شد و حتی در جلسه وزارت صنعت مواردی برای اجرا مشخص شد اما تا این لحظه خبری از اجرای آن و حمایت عملی از تولیدکنندگان داخلی نشده و همچنان شاهد دست و پا زدن تولیدکنندگان داخلی پارچه رومبلی در سیل واردات هستیم. در این مورد با حسن همتی، عضو انجمن نساجی گفت و گو کرده ایم که در ادامه می خوانید:
فارس: موضوع واردات پارچه رومبلی به عنوان یکی از گلایه های جدی صنعتگران در سال جاری بوده است. در این مورد مسئولان دولتی جلسات مختلفی برگزار کردند و وعده هایی نیز به تولیدکنندگان داده شد. آیا این وعده ها عملی شد و آخرین وضعیت اجرای توافقات صورت گرفته چیست؟
همتی: روز 17 آذرماه جلسه‌ای در وزارت صنعت با حضور مسئولان گمرکی، معاون امور صنایع وزیر صنعت و مدیرکل نساجی وزارت صنعت داشتیم که مقرر شد با توجه به اینکه ارزش گذاری مختلفی در گمرک روی یک کالا انجام می‌شود، در این موضوع تجدیدنظر شود تا ارزش گذاری واحدی برای کالاها صورت گیرد و سلیقه‌ای عمل نکنند. در مورد طبقه‌بندی کالا نیز بحث شد تا محصولات تحت یک ردیف تعرفه مشخص به کشور وارد شوند، نه اینکه یک کالا تحت ردیف تعرفه‌های مختلف وارد کشور شود. تاکنون به این صورت بوده که هر واردکننده‌ای با سلیقه خود کالای وارداتی را تحت ردیف تعرفه دیگری اظهار می‌کرد در حالی که آن ردیف کالا متعلق به محصول وارداتی نبود، در واقع کالایی که ردیف تعرفه‌ای مشخص داشت را با ردیف تعرفه‌های دیگر به کشور وارد می‌کردند.
در عین حال، در خصوص نظریه‌های مختلف آزمایشگاه‌های استاندارد در مورد پارچه‌های وارداتی نیز در جلسه وزارت صنعت بحث و مقرر شد که آزمایشگاه‌ها در مورد یک کالای واحد، نظر واحدی را ارائه کنند. تاکنون نظرات مختلفی در مورد یک کالای مشخص مثل پارچه اعلام شده است به طوری که ممکن بود یک آزمایشگاه، نوع پارچه وارداتی را مخمل تقلیدی عنوان کند، آزمایشگاه دیگر آن را پرز حلقوی بداند و یا دیگری، نظر متفاوتی داشته باشد. گمرک نیز بر اساس نظر آزمایشگاه، محصول وارداتی را طبقه‌بندی کرده و تعرفه‌های مختلفی دریافت می کرد.
در حالی که اگر کالا، یک نوع است، تعرفه آن نیز باید در نقاط مختلف اعم از جنوب، شمال یا جنوب غرب یکسان اظهار شود و یک ردیف تعرفه واحد داشته باشد. در این خصوص گمرک باید سؤالات مشخصی را از آزمایشگاه استاندارد بپرسد نه اینکه سؤالات دوپهلو بپرسد که جواب‌های متفاوت داشته باشد. یعنی سؤالات تعیین کننده بپرسد و این پرسش‌ها کلی نباشند. در مورد پارچه‌های رومبلی، گمرک به صورت کلی از آزمایشگاه می‌خواست که نسبت به ماهیت محصول اظهارنظر کند در حالی که باید سؤالات تخصصی مانند نوع بافت، گرماژ پارچه، نحوه به وجود آمدن پرزها و خاصیت لایه‌های پارچه را بپرسد تا یک نوع کالا با چند ردیف تعرفه‌ای به کشور وارد نشود.
کالایی که ارزش آن در سامانه گمرکی 3 دلار است، با ردیف تعرفه‌های دیگر به ارزش یک دلار یا یک دلار و 20 سنت وارد کشور شده است، یعنی کالایی که باید بابت آن 10 یا 15 هزار تومان عوارض به دولت پرداخت می‌شد، با پرداخت 2 هزار و 100 تا 2 هزار و 500 تومان به کشور وارد شده است که رقابت را برای تولیدکنندگان داخلی سخت کرده و امکان رقابت را از بین برده است. این در شرایطی است که کشورهای دیگر از جمله چین 10 تا 15 درصد جایزه صادراتی پرداخت می‌کنند اما در ایران حقوق ورودی برای واردات محصولات تعیین شده است، مثلا برای واردات پارچه رومبلی باید 32 درصد عوارض گمرکی و حقوق پایه، 9 درصد مالیات بر ارزش افزوده و 4 درصد مالیات علی‌الحساب پرداخت شود، یعنی برای واردات پارچه‌ای که قیمت آن متری 70 تا 80 هزار تومان است، باید حداقل 30 تا 35 هزار تومان گمرکی پرداخت شود. اما اظهارنامه‌های گمرکی نشان می‌دهد که نهایتاً 2 هزار و 100 تا 2 هزار و 500 تومان در بهترین شرایط 3 هزار تومان پرداخت شده است. در این وضعیت تولیدکننده‌های داخلی توان رقابت با واردات را ندارند.
فارس: مسائلی که در این خصوص در جلسه وزارت صنعت بحث و مقرر شد، به مرحله اجرا رسیده است؟
همتی: متأسفانه تاکنون اجرایی نشده است.
فارس: این موضوع نهایی شده است؟
همتی: بله نهایی شده ولی اجرایی نشده است و همان روال قبلی همچنان ادامه دارد. قرار بود ارزش های موجود در سامانه ارزش گذاری گمرک اصلاح شود که این اتفاق نیفتاده و در مورد سؤالات از آزمایشگاه‌ها نیز تغییری ایجاد نشده و پرسش‌های مشخص صورت نمی‌گیرد.
فارس: در حال حاضر ظرفیت تولید پارچه‌های رومبلی در کشور چه میزان است؟
همتی: در حال حاضر پتانسیل بالایی برای تولید این پارچه در کشور وجود دارد به طوری که به جز جواز توسعه‌ای که شرکت اروم آیاز دریافت کرده است، ظرفیت فعلی تولید 33 میلیون و 600 هزار متر مربع پارچه رومبلی را دارا است. هم‌اکنون به جز این شرکت، 106 واحد تولید پارچه رومبلی فعال و عضو شده در انجمن نساجی ایران وجود دارد ولی چون سفارش کافی برای تولید ندارند با حداقل ظرفیت خود فعال هستند. شرکت آیاز نیز با 60 الی 70 درصد ظرفیت خود فعال است. طبق گزارش‌های میدانی انجام شده امسال فروش مبلمان 60 تا 80 درصد کاهش داشته که این موضوع در زنجیره‌های وابسته مانند مصرف مواد اولیه از جمله پارچه نیز تأثیرگذار است.
فارس: میزان مصرف پارچه رومبلی در کشور قبلا چقدر بوده است؟
همتی: ما از اسفند 98 از طریق اتحادیه تولیدکنندگان و صادرکنندگان مبلمان، اتحادیه درودگران، وزارت صنعت و ارگانهای مربوطه شروع به پایش این موضوع کردیم اما متأسفانه آمار مشخصی به دست نیاوردیم. تنها چیزی که از شورای ملی مبلمان دریافت کرده‌ایم این بود که روزانه 1500 دست مبلمان در کشور تولید می‌شود که اگر به طور متوسط برای هر دست مبلمان 25 متر مربع پارچه در نظر بگیریم معادل 40 هزار متر مربع می‌شود، یعنی روزانه به طور متوسط 40 هزار متر مربع پارچه رومبلی در کشور مصرف می‌شود در حالی که توان تولید کارخانه‌ها بسیار بیشتر است.
فارس: در حال حاضر توان تولید پارچه رومبلی در کشور چقدر است؟
همتی: توان تولید این پارچه در کشور بیش از 70 تا 80 میلیون متر مربع است در حالی که با در نظر گرفتن مصرف پارچه رومبلی در صنوف مختلف، سالانه حدود 40 میلیون متر مربع از این پارچه در کشور مصرف می‌شود.
هرچند صنعت نساجی از سال گذشته تحت تحریم‌های آمریکا قرار گرفته است اما در حال حاضر تحریم‌های داخلی، تولیدکنندگان را بیشتر اذیت می‌کند. انحصار موجود در وارداتپ که شاید بتوان اسم آن را رانت گذاشت، ضربه بیشتری به تولیدکنندگان داخلی وارد می‌کند تا تحریم های خارجی
فارس: تولیدکنندگان داخلی چقدر به صادرات پارچه‌های رومبلی توجه کرده‌اند؟
همتی: با کاهش مصرف داخل، کارخانه‌ها به صادرات روی آورده‌اند و مقداری به عراق و ترکیه صادرات داشته‌ایم اما به دلیل تأثیر شرایط سیاسی بر شرایط اقتصادی کشور ، تحریم صنعت نساجی ایران از اسفند سال قبل و مشکلات موجود در تبادلات بانکی، صادرات به سختی امکان‌پذیر است. در ضمن، رقابت با تولیدکنندگان چینی که از حمایت‌های دولت خود برخوردارند نیز کار دشواری است.
کالایی که ما باید 3 دلار بفروشیم، چین آن را 2 دلار و 55 سنت می‌فروشد. گشایش ال‌سی و وام‌های بلندمدت نیز از جمله مزایایی است که چینی‌ها از آن برخوردارند. ما با روش‌های مختلف به عراق و ترکیه صادرات داشته‌ایم اما در صورت افزایش سفارش داخلی یا تسهیل شرایط صادرات، امکان 2 یا 3 برابر شدن ظرفیت تولید پارچه رومبلی وجود دارد و کارخانه‌ها به جای تولید یک شیفت می‌توانند با 2 یا 3 شیفت تولید کنند. تولیدکنندگان بزرگی در مشهد، یزد، تهران و شهرهای مختلف داریم اما به علت کمبود تقاضا فعلاً واردکنندگان فعالند و تولید داخل را تحت تأثیر قرار داده‌اند. هرچند صنعت نساجی تحت تحریم‌های آمریکا است اما در حال حاضر تحریم‌های داخلی، تولیدکنندگان را بیشتر اذیت می‌کند. انحصار موجود در واردات که شاید بتوان اسم آن را رانت گذاشت، ضربه بیشتری به تولیدکنندگان داخلی وارد می‌کند تا کشورهای خارجی.
فارس: برای بهبود وضعیت صادرات پیشنهاد خاصی دارید؟
همتی: در این وضعیت اقتصادی، انتظارات بزرگ نداریم ولی آنچه می‌تواند کمک کننده باشد این است که حداقل مقابل تولیدات داخل مانعی نگذارند و از تولیدکنندگان چینی حمایت نکنند. با توجه به افت 60 الی 80 درصدی فروش مبلمان و تأثیر آن بر مصرف پارچه اگر قرار باشد طبق روال قبلی، واردات انجام شود تولیدکنندگان داخلی کجا باید محصولشان را بفروشند؟ با توجه به مشکل تبادلات بانکی یا تحریم‌ها بسیاری از شرکت های بزرگ ریسک خرید از ایران را نمی‌کنند، در این وضعیت حداقل باید در داخل به تولیدکنندگان توجه شود.
فارس: عمده واردات پارچه رومبلی به کشور از چین صورت می‌گیرد؟
همتی: بله از چین وارد می‌شود، در عین حال برای واردات این پارچه، استاندارد اجباری وجود ندارد و به کالایی که گرماژ استاندارد آن 400 گرمی است اما با وزن 350 گرمی به کشور وارد می شود، ایرادی گرفته نمی‌شود، در حالی که تولیدکنندگان داخلی نمی‌توانند از کیفیت یا گرماژ کالای خود کم کنند چون اگر محصولشان ایراد داشته باشد برگشت می‌خورد. هم اکنون پارچه‌های تولید داخل، استانداردهای روز اروپا و استاندارهای ملی ایران را دارا هستند، در عین حال برخی تولیدکنندگان نیز دارای استاندارد تشویقی هستند. تولیدکنندگان داخلی در مقابل هجمه واردات، مظلوم واقع شده‌اند.
انتهای پیام/
