به گزارش گروه اجتماعی یکتا پرس، خویشتنبینی به این معنی است که شما ظاهر و باطن خود را چگونه میبینید. خیلی از ما دربارهی خویشتنبینی چیز زیادی نشنیدهایم و با آن آشنا نیستیم.
معنی لغوی خویشتنبینی عبارت است از نظر، تصور یا تصویر ذهنی که یک شخص از خود دارد. درواقع خویشتنبینی درکی است که شما از خوددارید. بهعبارتدیگر تصورات شخصی است که بهمرورزمان در شما شکلگرفته است. خویشتنبینی میتواند بسیار مثبت باشد و به فرد در افکار و کردارش اعتمادبهنفس بدهد و یا منفی باشد و فرد را نسبت به تواناییها و ایدههای خود دچار شک و تردید کند.
خویشتنبینی مبتنی بر درک ما از واقعیت است که در طول زندگی ساختهشده و مانند ما تغییر میکند و این چیزی است که ما میتوانیم روی آن تأثیر بگذاریم.
خویشتنبینی باعزت نفس ارتباط زیادی دارد. در حقیقت، چگونگی دیدگاهمان نسبت به خودمان عامل تأثیرگذار و مهمی در چگونگی احساسمان نسبت به خودمان است. بااینحال، عزتنفس عمیقتر از خویشتنبینی است. عزتنفس احساس کلی احترام نسبت به خود است و شامل احساس مطلوب (نامطلوب) نسبت به خود میشود.
هویت نیز یک مفهوم نزدیک اما بزرگتر و جامعتر از خویشتنبینی است. هویت، ایده کلی ما در مورد اینکه چه کسی هستیم را شامل میشود. اصطلاح «هویت» به تعریفی گفته میشود که برای خود ایجادشده و بر آن سوار میشود. بهعبارتدیگر، هویت تصویر کلی است که ما باور داریم هستیم و چگونگی توصیف خود برای اطرافیان ماست- درحالیکه خویشتنبینی یک بخش از آن تصویر کلی است.
اگرچه بین متخصصان هیچ چارچوب خاصی برای جنبههای خویشتنبینی توافق نشده است، اما مؤلفهها و ابعاد پیشنهادی مختلفی وجود دارد.
شش بُعد مختلف خویشتنبینی در هر شخص عبارتاند از:
فرد ظاهر خود را چگونه ارزیابی میکند.
فرد شخصیت خود را چگونه ارزیابی میکند.
فرد هوش خود را چگونه ارزیابی میکند.
فرد مهارتهای فنی و اجتماعی خود را چگونه ارزیابی میکند.
فرد ارزشها و اصول اخلاقی خود را چگونه ارزیابی میکند.
فرد چه احساسی نسبت به هنجارهای مردانه / زنانه جامعه از خود دارد.
این مؤلفهها و ابعاد چارچوبی را ارائه میدهند که از طریق آن میتوان خویشتنبینی را بررسی کرد، اما به یاد داشته باشید که این یک چارچوب شناختهشده و پذیرفتهشده که موردقبول همگان باشد نیست، بلکه یکی از روشهای ممکن تفکر درباره خویشتنبینی است.