انتقال آب، محیط زیست را نابود می‌کند | یکتاپرس
یکتاپرس گزارش می‌دهد؛
انتقال آب از دریای مازندران به سمنان و از خلیج فارس به استان‌های کرمان و خراسان محیط زیست را از بین می‌برد.
کد خبر: ۴۷۳۵۰
۱۷:۰۰ - ۱۶ مرداد ۱۴۰۰

به گزارش گروه اجتماعی یکتاپرس؛ حدود ۷۱ درصد از ایران ۸۳ میلیون نفری (جمعیت برآورد شده ایران در سال ۱۴۰۰) در مناطق در معرض خطر فرونشست زمین زندگی می‌کنند. فرونشست زمین یکی از تبعات مهم بحران خشکسالی است که به دلیل استخراج بیش از حد سفره های آب زیرزمینی است.

یک سال گذشته به عنوان یکی از خشکترین سال‌های پنج دهه گذشته خوانده شده است. امسال برخی از مناطق کشور، به ویژه در مناطق جنوبی و شرقی، ۵۰ تا ۸۵ درصد کاهش بارندگی داشته اند. در جنوب استان سیستان و بلوچستان تا پایان خرداد ۱۴۰۰ حتی یک قطره هم باران نباریده است.

 کاهش شدید بارش تنها عامل موثر در بحران کمبود آب نیست، به افزایش ۲-۳ درجه سانتیگراد دمای هوا در طی شصت سال گذشته اشاره کرد و  افزایش دمای هوا موجب ذوب شدن برف و خشک شدن رودخانه‌ها شده است و در شهرهایی مانند تهران میانگین مصرف آب افزایش یافته است.

در این شرایط نیروگاه تولید برق با مشکل مواجه شده که قطع ناگهانی برق در شهرهای مختلف از جمله پایتخت به همین دلیل است.

انتقال آب دریای خزر به فلات مرکزی موضوعی است که چندسالی‌ است مورد بحث کارشناسان قرار گرفته است. این موضوع برای اولین بار به صورت جدی در دولت نهم مطرح شد؛ اما از آن زمان تا دولت دوازدهم اجرای این طرح مسکوت ماند تا اینکه سال گذشته رئیس جمهوری اعلام کرد که دولت آمادگی کامل برای انتقال آب دریای خزر را دارد. سازمان حفاظت محیط زیست نیز همان زمان این اقدام را به شرط رعایت ضوابط زیست محیطی بلامانع دانست.

تخریب اکوسیستم با انتقال آبی دریا

محسن محمدی، دانشیار دانشگاه گیلان معتقد است طرح به این بزرگی نیاز دارد در چند سال ارزیابی اثرات شود و ارزیابی اثرات انتقال آب دریای خزر باید در اختیار مردم قرار گیرد و حتی امکان دارد این نگرانی‌ها بی مورد باشد، اما این حق مردم است که بدانند برای محیط زیست خود قرار چه اتفاقی قرار است بیفتد و این که کلی گفته می‌شود قرار است آب دریا خزر به فلات مرکزی انتقال یابد اگر این اتفاق با بهترین تکنولوژی و کمترین آسیب زیست محیطی باشد، چون مبهم صحبت می‌شود همراه با نقد‌های وارد است.

رئیس زمین‌شناسی فرهنگستان علوم به عدم مدیریت منابع آبی در کشور گفت: دریاچه ارومیه، زمانی به عنوان دومین دریاچه بزرگ آب شور جهان شناخته می شد در طی ۲۵ سال گذشته به دلیل ساخت بیش از حد سد و برداشت آب زیرزمینی خشک شده است. کاهش ۹۵ درصدی حجم آب ورودی به دریاچه ارومیه از سال ۱۳۸۰ و کمبود بارش در سالهای مرطوب بیست سال اخیر باعث ایجاد مشکلات مهمی در مسیر احیای مجدد این دریاچه شده است. در حال حاضر در ابتدای مرداد ۱۴۰۰، سطح آب دریاچه ارومیه در مقایسه با زمان مشابه سال گذشته ۳۸ سانتی متر کاهش یافته است. کارشناسان محیط زیست معتقدند که چنین پروژه هایی به محیط زیست آسیب می رساند و از طرفی به دلیل روند کاهش آب‌های زیرزمینی حفر و بهره برداری چاه های عمیق غیرقانونی ادامه‌ خواهد داشت.

بحران آب مهاجرت روستاییان به شهر را تشدید می‌کند

زارع با عنوان این ‌که بحران آب مهاجرت روستاییان به شهر را تشدید می‌کند افزود: روستائیان مهاجر به کارگران حاشیه نشین شهرهای بزرگ تبدیل می شوند و این یک بحران مهم و جدی اجتماعی است که می تواند طی پنج سال آینده تحول چشمگیری در ماهیت اجتماعی ایران ایجاد کند.

برنامه هفتم توسعه باید بر اساس خشکسالی و تغییرات آب و هوایی تهیه شود

رئیس زمین‌شناسی فرهنگستان علوم با اشاره به این‌که طبق پیش بینی سازمان هواشناسی جهانی، در پنج سال آینده، متوسط‌بارندگی ایران ۷۵ درصد کمتر از میانگین بلند مدت پنجاه ساله خواهد بود و دما نسبت به متوسط ‌بلند مدت ۵۰-۷۵ درصد افزایش می یابد، خاطرنشان کرد: اتخاذ سیاست های ملی برای سازگاری با میزان کم بارندگی و کاهش پیامدهای خشکسالی اجتناب ناپذیر است و برنامه هفتم توسعه باید بر اساس خشکسالی و تغییرات آب و هوایی تهیه شود. ضمنا از نظر زمین شناسی خشکسالی های شدید و دراز مدت، موجب نفوذ ناپذیر تر شدن خاک سطحی شده است و حوادث طبیعی مانند طغیان و سیلاب در اثر هر بارندگی شدید و ناگهانی و کوتاه مدت قابل انتظار است.

به گفته وی طوفان‌های شدید گرد و در ماههای آینده قابل انتظار خواهد بود و باران های شدید و ناگهانی به دفعات بیشتر می تواند منجر به جاری شدن سیل های شدیدتر شود از این رو توسعه و بهره برداری وسیع از انرژی های پاک و تجدید پذیر می‌تواند تا حدودی در بهبود وضعیت موثر باشد.

انتهای پیام/

برچسب ها: محیط زیست

این خبر را به اشتراک بگذارید:

ارسال نظرات
از اینکه دیدگاه خود را بدون استفاده از الفاظ زشت و زننده ارسال می‌کنید سپاسگزاریم.
نام:
ایمیل:
نظر: