به گزارش یکتاپرس ویتامین سی یک ماده مغذی محلول در آب است که در بعضی غذاها یافت می‌شود. ما انسان‌ها برخلاف بسیاری از حیوانات قادر به ساخت ویتامین سی نیستیم؛ در حالی که این ویتامین یک ماده غذایی ضروری برای ما به حساب می‌آید.
ویتامین سی برای ساخت کلاژن (پروتئینی که نقش حیاتی در بهبود زخم دارد)، بعضی از انتقال دهنده‌های عصبی و نیز در سوخت‌وساز پروتئین‌ها نیز نقش دارد.
ویتامین سی یک آنتی‌اکسیدان مهم برای بدن است و آنتی‌اکسیدان‌های دیگر از جمله ویتامین E را در بدن بازسازی می‌کند. آنتی‌اکسیدان‌ها به محافظت از سلول‌ها در برابر آسیب‌های ناشی از رادیکال‌های آزاد کمک می‌کند؛ همان ترکیباتی که در بدن به دنبال تبدیل غذا به انرژی تشکیل می‌شوند. عوامل محیطی مانند دود سیگار، آلودگی هوا و اشعه فرابنفش خورشید نیز باعث ساخته شدن رادیکال‌های آزاد در بدن می‌شود.
ویتامین سی نقش مهمی در عملکرد سیستم ایمنی دارد و میزان جذب آهن موجود در غذاهای گیاهی را افزایش می‌دهد.
چه میزان ویتامین سی نیاز داریم؟
نیاز روزانه ویتامین c به سن ما بستگی دارد.
سن مقادیر توصیه‌شده روزانه برحسب میلیگرم (mg): از تولد تا ۶ ماهگی ۴۰ میلیگرم شروع شده تا در خانم‌ها با ۷۵ میلیگرم و در مردان ۹۰ میلیگرم ادامه البته در زنان باردار و مادران شیرده نیاز تا ۱۲۰ میلی گرم نیز وجود دارد.
چه غذاهایی ویتامین سی مورد نیاز ما را تأمین می‌کنند؟
میوه‌ها و سبزی‌ها بهترین منابع ویتامین C هستند. ما می‌توانیم مقادیر توصیه‌شده ویتامین سی را از غذاهای مختلف از جمله موارد زیر دریافت کنیم:
مرکبات (مثل پرتقال)، فلفل قرمز و سبز و کیوی که مقدار ویتامین سی زیادی دارند.سایر میوه‌ها و سبزی‌ها مانند کلم بروکلی، توت فرنگی، طالبی، سیب‌زمینی پخته و گوجه‌فرنگی حاوی این ویتامین هستند.
برای اینکه بدانیم آیا ویتامین سی به یک محصول غذایی اضافه شده است، باید برچسب روی محصول را بررسی کنیم.
ویتامین سی در غذا ممکن است با نگهداری طولانی مدت و پختن کاهش یابد. بخارپز کردن یا استفاده از مایکروویو ممکن است میزان کاهش ویتامین سی ناشی از پخت‌وپز را کمتر کند. البته خوشبختانه، بسیاری از بهترین منابع غذایی ویتامین سی، مانند میوه‌ها و سبزی‌ها، معمولاً به صورت خام مصرف می‌شوند.