به گزارش خبرنگار گروه سیاسی یکتاپرس؛ انتخابات ریاست جمهوری به دلیل قدرت اجرایی و جایگاه که قانون اساسی برای قوه مجریه در نظر گرفته از اهمیت بالایی برخوردار است؛ بنابراین رقابت در این عرصه همواره پررنگتر و جدی تر از انتخابات های دیگر است. کما اینکه این روزها در گعده های انتخاباتی جریان های سیاسی انتخابات شورای های شهر و روستا از جایگاه بی رمق تری نسبت به ریاست جمهوری برخوردار است.
ایفای نقش جریانات سیاسی در عرصه انتخابات از اهمیت برخوردار است و انتخابات تک بعدی، مورد قبول هیچ گروه و تفکری نبوده و نیست. پر واضح است که انتخابات پرشور در سایه حضور همه افکار و اقشار رقم می خورد.
اکنون حدود پنج ماه به برگزاری سیاسی ترین انتخابات کشور زمان داریم، اما خروجی جلسات جناح های سیاسی نتیجه بخش نبوده و سازوکار واحدی از هیچ جریانی به گوش نمی رسد. در این میان اصلاح طلبان هم مانند دیگر جریان ها از اختلافات درونی رنج می برند.
مهمترین چالش فراروی اصلاح طلبان به گفته کنشگران این جریان عدم تفاهم بیشتر پیرامون این موضوع است که در انتخابات 1400 به سمت کاندیدای اجاره ای بروند، یا کاندیدایی را معرفی و حمایت کنند که خاصه اصلاح طلب باشد.
این اختلاف دیدگاه آنقدر پررمق میان اصلاح طلبان در جریان است که معمولا حضور انتخاباتی آنان را مخدوش می کند، کما اینکه در انتخابات مجلس 98 و ریاست جمهوری سال های گذشته نیز چنین مواضعی از آنان دیده شده و تحریم انتخابات همواره شعار بخش تندرو در جریان اصلاحات بوده و در مقابل عده ای نیز بر استفاده از حق قانونی خود در انتخابات با هر ابزاری تأکید دارند.
موضوعی که مصطفی کواکبیان اخیرا در گفتگویی برآن تأکید کرده و گفته است که جبهه اصلاحات چند راهبرد را پیگیری می‌کند، یکی مشارکت در انتخابات و معرفی کاندیدا با هر قیمتی و بدون شرط و دیگر اینکه اصلاً نیاییم.
وی به موضع شورای هماهنگی جبهه اصلاحات در این باره اشاره می کند و می گوید: نظر این است که به صورت مشروط به انتخابات بیاییم و سه شرط رقابتی و عادلانه بودن انتخابات، داشتن نامزد اصلاح‌طلب و زمینه‌سازی برای حضور گسترده مردم را پیگیری کنیم.
به گفته دبیرکل حزب مردمسالاری وظیفه انتخاب نامزد نهایی نیز بر عهده نهاد اجماع ساز اصلاح‌طلبان گذاشته شده است.
کواکبیان طی اعترافی، مهمترین شکست احتمالی اصلاح طلبان در انتخابات پیش رو را حمایت دو دوره ای اردوگاه اصلاحات از دولت روحانی و عملکرد ضعیف دولت های یازدهم و دوازدهم عنوان می کند.
مواضع کواکبیان البته موضوع تازه ای را عنوان نمی کند، چرا که پیش از این محمدجواد حقشناس عضو شورای مرکزی حزب اعتماد ملی و احمد حکیمی پور دبیرکل حزب اراده ملت هم بر دوگانگی تصمیم گیری در جناح اصلاحات تأکید کرده و گفته اند که موافق تحریم انتخابات نیستند و اصلاحات می تواند روی کاندیدای غیر اصلاح طلبی که منویات اصلاحات را در حاکمیت پیش ببرد حساب باز کنند و اینگونه از حق قانونی خود در انتخابات را هم برخوردار شوند.
اصلاح طلبان میانه‌رو، کاندیدای اجاره ای را به شرط آسیب شناسی نحوه حمایت از روحانی، راهکار مناسبی برای انتخابات 1400 می دانند.
خروجی گفتگوهای اصلاح طلب – اصلاح طلب نشان می دهد، لیدرهای این جریان هنوز هم نتوانسته اند ایده ای برای ایجاد هم افزایی میان احزاب و گروه های فکری در این جبهه ارائه دهند. چون مباحث مطروحه درباره آمدن یا نیامدن به انتخابات بحث جدیدی در این جریان نیست و تاریخ انتخابات گواه آن است که هیچکدام از دو مسیر مشخص شده تاکنون موفقیت چندانی برای اصلاح طلبان به ارمغان نیاورده است.
انتهای پیام/
