یادداشت/رضوان ابوترابی
در اول آبان سال 1369 اولین نخستین شماره هفته‌نامهٔ گل‌آقا را به قیمت 15 تومان منتشر کرد و همان شماره اول هم به دلیل نایاب شدن مجبور به تجدید چاپ شد. از نوشتن یادداشت های : دو کلمه حرف حساب آمده بود. و اولین فرد تاثیر گذاری بود که توانست تحمل مسئولین را بالا ببرد و دیگر طنز نویسان را یک جا جمع کند تا بتوانند مشکلات مردم را با طنز به گوش مسئولین برسانند.
دو کلمه حرف حساب برای او کافی نبود و به همین دلیل پس از گذشت نزدیک به شش سال از انتشار اولین «دو کلمه حرف حساب»، تقاضای امتیاز یک هفته نامه طنز با نام «گل آقا» را کرد و چنانچه در بالا گفته شد اولین شماره این هفته نامه با استقبال غیر منتظره مواجه گردید و تمامی نسخه‌ها در سراسر تهران، ظرف کمتر از نیم ساعت، به فروش رفت.
گل آقای معروف ما کیومرث صابری بود، مردی از صومعه سرا که با دنیایی سختی بزرگ شد. کارش را از شاگردی یک مغازه شروع کرد. درس خواند، تدریس کرد و در آخر هم مقام دولتی به دست آورد و هم مقام ملتی. بخاطر رفاقتش با شهید رجایی معاون فرهنگی وزارت خانه شد و بخاطر گل آقا و طنزهایش در دل مردم برای خود مقام و منزلتی پیدا کرد.
کیومرث صابری در اوج فعالیت های خود و همکارانش، مجله ای را که در 1 آبان 1369 شروع به کار کرده بود، در 2 آبان ماه 1381 تعطیل کرد و لبخند را لابلای صفحات گل آقا گذاشت تا دکه های روزنامه فروشی ها لبخند فروشی نکنند.از همکاران گل آقا می توان به نام های: محمد حاج حسینی، عمران صلاحی،مرتضی فرجیان،مرتضی تاطقیان. ابوالفضل زرویی نصرآباد، منوچهر احترامی، احمد عربانی و ...اشاره کرد.
صابری 11 اردیبهشت 1383 با آخرین لبخند، زندگی را بدرود گفت و رفت.
انتهای پیام/