به گزارش گروه فرهنگی یکتاپرس، روشنک آرامش، شاعر، نویسنده و مترجم درباره موضوعات مختلف با خبرنگار فرهنگی یکتاپرس صحبت کرد.
یکتاپرس: در ابتدای گفتگو بیوگرافی کوتاهی از خود بیان کنید.
روشنک هستم ، آرامش، و این کلمه برای من تنها نام خانوادگی نیست ، بلکه راه زندگی ام را به من نشان داده. متولد پاییزم و فکر می کنم این بهانه ی خوبیست برای شاعر شدن.
یکتاپرس: از سرآغاز شاعری تان بگویید
این که آغاز نوشتن کی بود و اولین کلمه چه بود و پایانش چه خواهد بود ، اولین را به یاد نمی آورم و آخرین را پیش بینی نمی کنم. اما در مسیری که هستم رو به جلو حرکت می کنم ، شاید آرام اما با اطمینان.
یکتاپرس: شما به دنیای ترجمه هم وارد شده اید ، یعنی تجربه دنیایی تازه . در این باره توضیح می دهید ؟
من دانش آموخته ی مامایی بودم ، با عشق به ادبیات ، و از آنجا که فکر می کنم هیچ وقت برای دنبال کردن اهداف دیر نیست ، دوباره وارد دانشگاه شدم و ادبیات انگلیسی خواندم. ادبیات انگلیسی باعث شد علاوه بر خواندن اشعار فارسی ، به شعر های انگلیسی علاقمند شوم، و چقدر ، چه قدر از خواندن لذت می بردم.
بعد از آن نوشته هایم که فقط سیاه مشق بودند ، آرام آرام از جلد دفتر چه ها یم بیرون آمدند، شعرم داشت قد می کشید پختگی نگاهم را که مدیون آموختن ادبیات و فرهنگ انگلیسی بودم ، بیشتر حس می کردم.
یکتاپرس: شما را بیشتر سپید سرا دیده بودیم ، اما شعرهای موزون هم در کارنامه ی شما دیده می شود . آیا دلیل آن گریز از محدودیت بود؟
در کنار شعر سپید ، غزل و چهارپاره هم توجه مرا جلب کرد ، وزن واژه ها قافیه ها ردیف ها، مثل ملودی زیبایی در ذهنم می نشست، از آموختن سیر نمی شدم ، عروض و وزن و یاد گرفتم حالا شعر غیر از سپید بودن برای من آهنگین هم شده بود، قدم های لرزانی در راه غزل و ترانه برداشته ام که امیدوارم به انجامی نیکو برسد.
یکتاپرس: در مورد کتاب های تان توضیح می دهید ؟ مخصوصا این که غیر از شعر، داستان های خوبی از شما خوانده ایم .
سه مجموعه ی شعر سپید دارم که با نشر کوله پشتی و الف کار کردم ، یه مجموعه داستان کوتاه دارم که بر اساس واقعیات ملموس جامعه نوشته شده که توسط نشر کوله پشتی چاپ شده و چهل نامه ی عاشقانه ی صوتی که به صورت اپلیکیشنی به نام «برای تُ » طراحی شده و در کافه بازار به شکل رایگان قرار داده شده است.
یکتاپرس: از کارهای تازه چه خبر ؟
از کار های جدید من دو تا رمان بلند ترجمه شده هستند که مراحل چاپ و پشت سر میگذارند و مجوزهای لازم و برای چاپ دریافت کردند و یک مجموعه شعر سپید به عنوان «می خواهم زیبا بمیرم » که بعد از کسب مجوز به امید خدا چاپ می شود.
در محضر اساتید ی بودم که به من لطف فراوان داشتند، آقای رضوان ابوترابی که از ایشان بسیار آموختم، آقای اسدلله امرایی که افتخار حضور در کارگاه های ترجمه ی ایشان را داشتم ، آقای احمد پوری که افتخار شاگردی ایشان را داشتم. و هنوز از محضر این بزرگان می آموزم.
شعر برای من توالی کلمات ناشناخته نیست، شعر برای من شبیه زندگی نیست ، شعر برای من خودِ زندگیست.
به نظر من هر شاعری سبک و کلمات خود را دارد، امضای شاعر زیر شعرش نیست بلکه میان کلماتش نشسته است. شعر مثل اثر انگشت منحصر به فرد است، هر شعر ی شناسنامه دارد و وقتی از ذهن به کاغذ می رسد هویت پیدا می کند، آن موقع است که رسالت شاعر شروع می شود. آیا در بیان آنچه می خواسته بیان کند موفق بوده است؟
مخاطب برای من مهم است اما محتوا مهم تر است ، به نظر من هر مخاطبی می تواند شعر مورد نظرش را پیدا کند ولی شاعر نمی تواند با هر مخاطبی شکل بپذیرد آن موقع میشود کسی که برای شعر گفتن محتاج سلیقه ی دیگران می شود و این همان چیزی است که اثر انگشت شاعر را از او می گیرد.
خیلی ها در مورد مخاطب اشعار یک شاعر ازش سوال می پرسند، هر شاعری برای نوشتن نیاز به منبع الهام دارد که اگر وجود خارجی نداشته باشد در خیال شاعر و نویسنده خلق می شود.
به قول استاد قیصر امین پور:
حتی اگر نباشی می آفرینمت
چونان که التهاب بیابان سراب را
من در اینجای جاده ی زندگی ام ایستاده ام ، تجربه کرده ام شکست خورده ام ، نوشته ام بسیار نوشته ام ، شاید کمتر از یک صدم نوشته هایم یا یک هزار م آنها را چاپ کرده ام ، بین ۱۶-۱۸ سالگی ۱۲ تا دفترچه ی شعر و داستان کوتاه نوشتم ، اما سیاه مشق بوده اند، هنوز هم زیاد می خوانم زیاد می نویسم اما اعتقاد دارم هر چه نوشته ام را نباید منتشر کنم ، به نظرم مخاطب آن قدر عزیز است که کار نباید بدون ویرایش به دستش برسد، ویرایش و انتخاب و ایجاز کلام احترام شاعر به مخاطب است.
یکتاپرس: برای شما آرزوی موفقیت داریم
من هم از یکتاپرس که در راستای حمایت از اهالی هنر گام های ارزنده ای بر می دارد ، تشکر می کنم
انتهای پیام/