به گزارش خبرنگار سیاسی یکتاپرس؛ شخصیت‌های اصلاح طلب این روزها بیشتر از هر زمان دیگری بر حضور قاطعانه در انتخابات ریاست جمهوری 1400 تأکید دارند اما آنگونه که از ظواهر امر پیداست هنوز سبک و سیاق این حضور به طور کامل مشخص نشده و اختلاف دیدگاه در میان آنان وجود دارد.
بزرگترین دغدغه ای که اجماع در اروگاه اصلاح طلبی را سخت کرده، حضور یک کاندیدای پرنفوذ و تماماً اصلاح طلب است که برخی احزاب اصلاح طلب بر آن تکیه دارند.
از سوی دیگر چهره هایی هستند که معتقدند می توان روی گزینه غیر اصلاح طلب هم سرمایه گذاری کرد و فقط باید راهکاری اندیشیده شود که اشتباهات حمایت از حسن روحانی در جریان اصلاحات تکرار نشود.
طرح مجدد حضور محمدرضا عارف به عنوان کاندیدای اصلاح طلب در روزهای اخیر آن هم زمانی که هنوز جریان غالب نظر واحد خود را ارائه نداده شاید تحلیلی برای حضور مستقلانه عارف باشد. به هر صورت حسن رسولی از شخصیت های نزدیک به محمدرضا عارف، خبر احتمال نامزدی او در انتخابات ریاست جمهوری سال آینده داده است. البته شنیده ها حاکی از آن است که حضور عارف برای انتخابات مجلس نیز مطرح است. چیزی که مسلم است این کاندیدای احتمالی باید میان ریاست جمهوری و وکالت مجلس یکی را انتخاب کند.
صحبت از نقش آفرینی عارف در انتخابات های سال آینده با توجه به اینکه او در انتخابات مجلس 98 شرکت نکرد، خود جای تحلیل دارد. او زمانی که در رأس فهرست امید نماینده اول اصلاح طلبان در پارلمان دهم شد، به گفته خودشان نتوانست راهبردهای اصلاح طلبان را در مجلس پیش ببرد و این اصلی ترین دلیل عقب نشینی عارف از کاندیداتوری در انتخابات 98 مجلس بود.
ادامه یافتن اعتراض ها به عملکرد محمدرضا عارف در مجلس دهم سبب شد وی به همراه موسوی لاری از ریاست شورای عالی سیاستگذاری اصلاح طلبان استعفا داد و سبب انحلال این شورا شد.
روحیه اعتدالی محمدرضا عارف پیش از این هم مورد پسند اصلاح‌طلبان تندرو نبود به همین دلیل در انتخابات سال های 84 ،88 و 92 نیز سرمایه گذاری جدی روی وی انجام ندادند و از ظرفیت او برای پوشش کاندیدای اصلی بهره گرفتند.
با توجه به رویکردی که اصلاح طلبان تاکنون به مواضع سیاسی محمدرضا عارف داشته اند، باید دید وی می تواند تصمیم خود برای حضور در انتخابات را عملی کند؟
انتهای پیام/