به گزارش یکتاپرس، صنایع دستی بختیاری ها را می شود به دو دسته تقسیم کرد: دسته اول که تنها به وسیله زنان صورت می گیرد و بیشتر بافتنی‌ها هستند. دسته دوم که احتیاج به نیروی بدنی زیادی دارند و به وسیله مردان اعمال می‌شوند.
قالی بافی
استان چهارمحال و بختیاری، پس از آذربایجان شرقی و کرمان، سومین استان برتر در عرصه تولید و صادرات فرش دستبافت می باشد. منطقه‌ی چالشتر شهرکرد، قدیمی ترین و بیشترین تولید فرش را دراین استان دارند.
چوقابافی
چغا و چوخا هم تلفظ می شود. نوعی لباس مخصوص مردان بختیاری است که بی آستین بوده و از پشم سفید طبیعی بافته می شود و اغلب به رنگ سفید با نقشهای رنگی بافته می شود .
این لباس با هنرمندی خانمهای بختیاری با توانایی و مهارت ویژه ای بافته می شود. برای بافت این تن پوش مردانه از دار خوابیده استفاده میکنند و شیوه بافت آن هم مثل شیوه گلیم بافی است با این فرق که بسیار ریز بافت‌تر است و تار و پود نازک دارد. باید گفت که چوقا را در همه فصل های سال استفاده می کنند.
گبه
نوعی قالی گره‌دار است که پرزهای خیلی بلند دارد.
خِرسَک
قالیچه‌هایی که پرز بلند و بافت درشت دارند و مرغوبیت زیادی نداشته و بشتر برای استفاده خودشان است.
خورجین بافی
از در این نوع بافت ها از هیچ گرهی استفاده نمی شود و عشایر از خورجین برای نگهداری چیزهای گرانبهای خود استفاده میکنند.
انتهای پیام/