به گزارش گروه اجتماعی یکتا پرس، الکترومیوگرافی (emg) یک روش تشخیصی است که وضعیت سلامتی ماهیچه ها و سلول های عصبی کنترل کننده آنها را ارزیابی می کند. این سلولهای عصبی به عنوان نورونهای حرکتی شناخته می شوند. آنها سیگنال های الکتریکی را منتقل می کنند که باعث انقباض و شل شدن عضلات می شود. الکترومیوگرافی این سیگنال ها را به نمودار یا اعداد ترجمه می کند و به پزشکان در تشخیص کمک می کند.
وقتی کسی علائم اختلال عضلانی یا عصبی را نشان می دهد ، پزشک معمولاً الکترومیوگرافی را تجویز می کند. این علائم ممکن است شامل گزگز ، بی حسی یا ضعف غیر قابل توضیح در اندام ها باشد. نتایج الکترومیوگرافی می تواند به پزشک کمک کند تا اختلالات عضلانی ، اختلالات عصبی و اختلالات موثر بر ارتباط بین اعصاب و عضلات را تشخیص دهد.
بعضی از پزشکان ممکن است الکترومیوگرافی را به عنوان یک معاینه الکترو دیاگونیک معرفی کنند.
اگر علائمی را تجربه کنید که نشانگر یک اختلال عضلانی یا عصبی است ، ممکن است پزشک الکترومیوگرافی انجام دهد. برخی از علائمی که ممکن است نیاز به emg داشته باشند عبارتند از:
مور مور
بی حسی
ضعف عضلانی
درد یا گرفتگی عضلات
فلج
کشیدن غیر ارادی عضلات (یا تیک)
نتایج emg می تواند به پزشک شما کمک کند تا علت اصلی این علائم را تشخیص دهد. دلایل احتمالی می تواند شامل موارد زیر باشد:
اختلالات عضلانی ، مانند دیستروفی عضلانی
اختلالاتی كه بر توانايی نورون حركتی در ارسال سيگنال های الكتريكی به عضله مانند مياستنی گراويس تاثير می گذارد.
رادیکولوپاتی
اختلالات عصبی محیطی که بر اعصاب خارج از نخاع تأثیر می گذارد ، مانند سندرم تونل کارپال
اختلالات عصبی ، مانند اسکلروز جانبی آمیوتروفیک (als)
هر داروی بدون نسخه یا نسخه ای را که می خورید به پزشک خود اطلاع دهید. همچنین در صورت داشتن اختلال خونریزی یا داشتن ضربان ساز یا دفیبریلاتور قابل کاشت ، مهم است که به پزشک خود اطلاع دهید. در صورت داشتن هر یک از این شرایط پزشکی یا دستگاه ها ممکن است نتوانید emg انجام دهید.
اگر می خواهید الکترومیوگرافی داشته باشید ، باید موارد زیر را انجام دهید:
حداقل سه ساعت قبل از عمل از استعمال سیگار خودداری کنید.
برای از بین بردن هرگونه چربی از پوست ، حمام کنید یا دوش بگیرید. بعد از شستشو از هیچ لوسیون یا کرمی استفاده نکنید.
لباس راحتی بپوشید که مانعی برای ناحیه ای که پزشک شما ارزیابی خواهد کرد ، نداشته باشد. ممکن است از شما خواسته شود که درست قبل از عمل ، لباس بیمارستان را بپوشید دهید.
از شما خواسته می شود روی میز معاینه دراز بکشید یا روی یک صندلی خوابیده بنشینید. دکتر شما ممکن است از شما بخواهد که در طول عمل به موقعیت های مختلف تغییر حالت دهید.
آزمایش الکترومیوگرافی دو قسمت دارد: مطالعه هدایت عصب و سوزن الکترومیوگرافی
مطالعه هدایت عصب اولین قسمت از این روش است. این شامل قرار دادن حسگرهای کوچکی به نام الکترودهای سطحی بر روی پوست برای ارزیابی توانایی نورون های حرکتی در ارسال سیگنال های الکتریکی است.
قسمت دوم روش emg ، معروف به الکترومیوگرافی سوزنی ، همچنین از حسگرهایی برای ارزیابی سیگنال های الکتریکی استفاده می کند. این سنسورها را الکترودهای سوزنی می نامند و آنها مستقیماً در بافت عضله قرار می گیرند تا فعالیت عضلات را در حالت استراحت و هنگام انقباض ارزیابی کنند.
ابتدا مطالعه هدایت عصب انجام می شود. در طی این بخش از روش ، پزشک شما چندین الکترود را روی سطح پوست شما قرار می دهد، معمولاً در ناحیه ای که علائم را تجربه می کنید. این الکترودها ارزیابی می کنند که نورون های حرکتی شما چگونه با عضلات ارتباط برقرار می کنند. پس از اتمام آزمایش ، الکترودها از روی پوست برداشته می شوند.
پس از مطالعه هدایت عصب ، پزشک الکترومیوگرافی سوزنی را انجام می دهد. پزشک ابتدا ناحیه آسیب دیده را با داروی ضد عفونی کننده تمیز می کند. سپس ، آنها از سوزن برای قرار دادن الکترودها در بافت عضلانی شما استفاده می کنند. در حین قرار دادن سوزن ممکن است کمی احساس ناراحتی یا درد کنید.
الکترودهای سوزنی فعالیت الکتریکی عضلات را هنگام انقباض و زمان استراحت ارزیابی می کنند. این الکترودها پس از پایان آزمایش برداشته می شوند.
در طی هر دو قسمت روش emg ، الکترودها سیگنال های الکتریکی بسیار کمی را به اعصاب شما می رسانند. رایانه این سیگنال ها را به نمودارها یا مقادیر عددی قابل ترجمه توسط پزشک ترجمه می کند. کل مراحل کار بین 30 تا 60 دقیقه طول می کشد.
انتهای پیام/