به گزارش گروه اجتماعی یکتاپرس؛ یک لیتر از آب دریا حاوی حدود ۳۵ گرم نمک محلول است؛ بنابراین نمک‌زدایی از تمام اقیانوس شامل حذف ۴۵ میلیارد تن نمک می‌شود. کاهش ناگهانی فشار ناشی از وزن نمک بر بستر دریاها می‌تواند منجر به زمین‌لرزه و آتشفشان در سرار جهان شود.
از آنجایی تراکم آب شیرین کمتر از آب شور است، یخچال‌های قطب شمال ۱۰ سانتی‌تر بیشتر در آب فرومی‌روند. این امر بزرگ‌ترین موج‌های جزر و مدی جهان را در طول شمال اروپا، روسیه و کانادا ایجاد می‌کند.
چندساعت پس از حذف نمک از آب اقیانوسها و دریاها، سلول‌های موجودات آبزی به دلیل اسمز متورم شده و پاره می‌شوند و تقریبا تمام حیات دریایی از بین می‌روند. در پدیده اسمز مولکول‌های آب به سوی مناطقی می‌روند که غلظت نمک بیشتری داشته باشند.
درنهایت آب اقیانوسها و دریاها شور می‌شوند چراکه مواد معدنی به صورت محلول و از طریق رودخانه‌ها از خشکی به دریا منتقل می‌شود، البته این فرایند ده‌ها هزار سال طول می‌کشد.
چرا آب دریاها شور است؟
بسیاری از مردم، شوری آب دریاها را، خوش ندارند و می پندارند که اگر آب دریاها شیرین بود، بهتر بود. چرا آب دریاها شور است؟ با آنکه همه رودخانه هائی که در روی زمین، به دریاها می ریزند، دارای آب شیرین هستند! چه کسی این نمک فراوان را در آب دریا ریخته و چرا ریخته، این نمک از کجا آمده؟ آیا تمام شدنی نیست؟
مقاومت آب شور، در برابر فساد، از آب شیرین، بیشتر است. اگر آبهای اقیانوسها شیرین، می بود، خطر فاسد شدن و گندیدن آنها، بسیار بود. اگر آبهای دریاها بگندند، زنده ای در کره زمین، باقی نخواهد ماند، بوی گند و تعفن آب، موجود زنده ای را باقی نخواهد گذارد. آبهای گندیده، بهترین جا، برای زندوزای حشرات، بویژه حشره های سمی می باشند. آن وقت است که حشرات، نه نباتی را باقی خواهند گذارد نه حیوانی، نه انسانی.
انتهای پیام/