به گزارش سرویس بین الملل یکتاپرس، هفته پیش بود که گروه‌های مقاومت فلسطین به مناسبت هفتمین سالروز جنگ سال ۲۰۱۴، هشدار دادند که هر گونه تعلل رژیم صهیونیستی برای رفع محاصره غزه، موجب فوران دوباره خشم مقاومت و ازسرگیری نبرد خواهد شد.
این گروه‌ها تاکید کردند: «نبرد سیف القدس همچنان ادامه دارد و تا آزادسازی کامل سرزمین فلسطین و بازگشت آوارگان فلسطینی دست ما روی ماشه باقی خواهد ماند».
به نظر می‌رسد که در سایه لجاجت رژیم صهیونیستی، پافشاری آن بر بسته ماندن گذرگاه‌های تجاری و مرتبط کردن پرونده بازسازی نوار غزه با آزادی نظامیان صهیونیست اسیر نزد مقاومت، در پی عملیات موفق «سیف القدس» علیه این رژیم، تلاش‌های موجود برای تثبیت آتش‌بس اخیر میان دو طرف هنوز به جایی نرسیده است.
رژیم صهیونیستی اخیرا طی ۱۲ روز جنگ علیه نوار غزه، ۲۵۵ فلسطینی از جمله ۶۶ کودک، ۳۹ زن و ۱۷ سالخورده را به شهادت رسانده و بیش از ۱۹۴۸ نفر را زخمی کرد. پس از توقف جنگ، گروه‌های مقاومت فلسطین و رژیم صهیونیستی تحت نظارت مصر توافقنامه اولیه آتش‌بس را امضا کردند و قرار شد که دو طرف درباره تثبیت آتش‌بس توافق کنند. اما این رژیم به شیوه‌های مختلف از جمله شرط‌هایی که مقاومت زیر بار آن نمی‌رود؛ در این مسیر مانع تراشی می‌کند.
پایگاه خبری «فلسطین الیوم» در یادداشتی در خصوص گزینه‌های مقاومت در قبال رویکرد کنونی صهیونیست‌ها نوشت: «با این لجاجت صهیونیست‌ها، پافشاری آنها بر بسته ماندن گذرگاه‌های تجاری به دلیل حماسه قهرمانه «سیف القدس»، ممانعت از ورود مواد و مصالح برای بازسازی نوار غزه، توقیف کالاهای تجار برای چندین ماه در گذرگاه‌های تجاری، وارد آوردن خسارات مالی به آنها با دریافت مبالغی برای نگهدای کالاهای مذکور در گذرگاه‌ها و اصرار اشغالگران بر مرتبط کردن موضوع بازگشایی گذرگاه‌ها و بازسازی نوار غزه با موضوع آزادی نظامیان اسیر نزد کتائب عز الدین القسام، همه و همه، یافتن سازوکارهایی برای اعمال فشار بر اشغالگران را ضروری می‌نمایاند».
در ادامه این یادداشت آمده است: «به ویژه که تلاش‌های میانجیگران برای ملزم کردن اشغالگر صهیونیست به انجام تعهداتش درباره آتش‌بس و پاسخ به شروط مقاومت شکست خورده است. اما در چنین شرایطی نیز، مقاومت گزینه‌های متعددی برای اعمال فشار بر صهیونیست‌ها و ملزم کردن آن به انجام شروطش در دست دارد که در ادامه می آید».
۱- بالن‌های آتش‌زا: از آن‌جا که مقاومت فلسطین توانسته با استفاده از این ابزار، خسارات مادی زیادی به اشغالگر صهیونیست وارد کند، این رژیم می‌گوید که با پرتاب بالن‌های آتش‌زا و نیز شلیک موشک‌ها از نوار غزه، برخورد خواهد کرد و مواضع مقاومت را بمباران می‌کند. این به معنای افزایش سرعت تشدید درگیری‌ها در میدان و انتقال به مرحله آتی با تقویت گزینه بالن‌های آتش‌زا برای اعمال فشار بر اشغالگر صهیونیست برای عقب‌نشینی از سیاست‌های تنبیهی خود علیه نوار غزه است.
۲- راهپیمایی‌های بازگشت بزرگ: راهپیمایی‌های مسالمت‌آمیزی که در طول نوار مرزی شرق نوار غزه برگزار می‌شود و طی آن، ده‌ها هزار فلسطینی برای درگیری مسالمت‌آمیز با سربازان اشغالگر صهیونیستی خود را به این نوار مرزی می‌رسانند. این یک اقدام مسالمت آمیز اما آزاردهنده برای رژیم اشغالگر است و موجب تخریب وجهه آن در مقابل جهانیان شده است. زیرا نظامیان صهیونیستی با خشونت تمام با این راهپیمایی‌ها برخورد کرده‌اند و موجب شهادت بیش از ۳۳۰ فلسطینی و مجروحیت هزاران نفر از آنها شده‌اند.
اما در عین حال، این راهپیمایی‌ها موجب کاهش توانمندی ارتش صهیونیست و کوچاندن شهرک‌نشینان از منطقه نوار مرزی غزه شد و به اشغالگران خسارات مادی و اقتصادی زیادی وارد آورده است.
۳- رویارویی مسلحانه با اشغالگران: برغم هزینه بالای رویارویی نظامی با اشغالگر صهیونیست و جنایتش در استفاده از تمام ابزارهای جنایتکارانه و ممنوعه بین المللی در حمله به فلسطینی‌ها، این گزینه نزدیکترین گزینه‌ای است که همه انتظار دارند از آن استفاده شود. ما نمی‌توانیم این گزینه را رد کنیم و ممکن است که مقاومت فلسطین در صورت تداوم بسته ماندن گذرگاه‌ها، جلوگیری از ورود کالاها به نوار غزه و بهبود وضعیت معیشت فلسطینی‌ها در نوار غزه، تداوم جنایات اشغالگران در قدس، تلاش برای اجرای طرح‌های اشغالگری در محله الشیخ جراح و بطن الهوی در سلوان و تلاش اشغالگران در اجرای برنامه تقسیم زمانی و مکانی در مسجدالاقصی از این گزینه استفاده کند. تمامی موارد که به آن اشاره شد، به منزله مین‌هایی هستند که احتمال دارد به از سرگیری مقابله نظامی مقاومت فلسطین و اشغالگر صهیونیستی در هر لحظه‌ای و بدون هیچ هشدار پیشینی منجر شود.
نویسنده در ادامه تاکید می‌کند: «در مقابل این سناریوهای سه‌گانه، بهترین و موثرترین گزینه برای گروه‌های مقاومت فلسطین، همچنان حرکت فلسطینی‌ها در کرانه باختری و قدس علیه اشغالگری و انفجار انتفاضه‌ای عظیم در چهره این اشغالگر، و مقابله با طرح‌ها و پروژه‌های اشغالگرانه در کرانه باختری و بیت المقدس است؟».
به اعتقاد نگارنده، این گزینه، موثرترین روش برای کاهش محاصره نوار غزه، توقف شهرک‌سازی در کرانه باختری و جلوگیری از طرح‌های کوچ و آوارگی اجباری در قدس اشغالی است. اگر این رویارویی با صهیونیست‌ها در کرانه باختری، قدس و داخل اراضی اشغالی ۱۹۴۸، همسو شود و غزه همچنان به عنوان قلعه محافظ مردم فلسطین باقی بماند که در دفاع از آن تعلل نمی‌کند، در این صورت می توان تمام برنامه‌های اشغالگران را شکست داد و آنها را ملزم کرد تا به محاصره تحمیلی ۱۵ ساله بر نوار غزه پایان دهند.
وی تاکید می‌کند: «اگر یک وحدت انقلابی در کار میدانی وجود داشت، اشغالگر نمی‌توانست محاصره خود را تحمیل کرده و هر لحظه حلقه این محاصره را تنگ‌تر کند».
در پایان این یادداشت، نویسنده خطاب به مردم فلسطین تصریح می‌کند: «اجازه ندهید که اشغالگر؛ غزه، کرانه باختری، قدس و اراضی اشغالی ۱۹۴۸ را هر یک به صورت جداگانه از یکدیگر جدا کند.ما باید یک عنوان یک گروه و بلوک واحد و متحد در زمانی مشخص عمل کنیم تا موثر واقع شویم و بتوانیم طرح‌های اشغالگر صهیونیست را به شکست بکشانیم. ما همواره بر هوشیاری و آگاهی مردم خود و فرهنگ انقلابی و توان بالای آن در تقابل با اشغالگر صهیونیستی با تنها زبانی که آن را می‌فهمد، تکیه کرده‌ایم».
وی تاکید می‌کند: «مردم ما طی سالهای گذشته فریب روند مسخره سازش را نخورده‌اند و نخواهند خورد. آنها کاملا معتقدند که مقاومت تنها راه برای بازپس گرفتن حقوقشان از دهان اشغالگر است».
انتهای پیام/