گروه اجتماعی یکتاپرس؛ جمهوری اسلامی ایران در حوزه واکسن به خصوص واکسن کرونا که دانشمندان ایرانی بصورت گسترده در حال کار روی واکسن هستند، در واقع دانشمندان ایرانی اثبات کردند که می توانند عظمت‌هایی را خلق کنند و می‌توانند به عنوان یکی از بزرگترین مراکز تکنولوژی، دانش علوم پزشکی و رشته‌های وابسته در جهان نقش آفرینی کنند. ایران در حوزه واکسن ششمین کشور مطرح دنیا قلمداد می‌شود.
واکسن کرونای ایرانی که ساخته شده است می‌تواند در مقابل ویروس جهش یافته کرونا مقابله کند.
آنا نوشت: بیش از یک سال است که تکاپو برای تولید واکسن برای مقابله با کرونا در صنعت داروسازی کشور‌های دنیا وجود دارد، ولی کمتر کشوری است که علی‌رغم نیاز به واکسن، دانش ساخت آن را داشته باشد.
این تلاش‌ها درحالی ادامه دارد که به واسطه همین دانش و دستیابی به واکسن کرونا، بیشترین بهره‌برداری اقتصادی و سیاسی از این حیث متوجه کشور‌های دارنده واکسن کرونا است و بنا بر اظهارات مقامات بهداشت جهانی، ۸۰ درصد واکسن تولیدی کرونا در دنیا را ۵ کشور به شهروندانشان تزریق کرده‌اند.
تحریم ایران توسط آمریکا و کشور‌های اروپایی و عدم همکاری در فروش واکسن کرونا که به بهانه‌های مختلف صورت گرفت شاید به عنوان نقطه سیاهی در کارنامه روابط بین الملل کشور‌های خارجی با ایران مورد محاسبه مسئولان داخلی قرار گرفت و بر همین اساس بود که دانشمندان و متخصصان کشور ما هم عزم خود را برای دستیابی به واکسن کرونا جزم کردند و پس از ماه‌ها تلاش سرانجام توانستند توانائی ساخت واکسن را به دست آورند و وارد عرصه‌ای شوند که تنها ۶ کشور توانسته‌اند به این دانش دست یابند.
پیرو این موفقیت بود که محمد مخبر، رئیس ستاد اجرائی فرمان امام (ره) در نامه‌ای که ۲۵ خرداد امسال به مقام معظم ولایت تقدیم کرد، اعلام رسما از ورود ایران به باشگاه کشور‌های سازنده واکسن کرونا خبر داد و نوشت: «افتخار می‌کنیم که ایران رسماً در بین معدود کشور‌هایی جای گرفت که توانست واکسن کووید-۱۹ بسازد و برای ساخت آن به دانش کاملاً بومی متکی باشد، بگذریم از آن‌که این تلاش در چه شرایطی انجام شد و اگر بخواهیم کار دانشمندان جوان ایران را با دانشمندان همانندشان در جهان مقایسه کنیم، شرایط مساوی نبوده است. این موفقیت در خلال خدعه‌ها، تحریم‌ها، کارشکنی‌ها، شایعه‌پراکنی‌ها، حمله دشمن برای تضعیف روحیه ملی و تلاش برای تضعیف بنیاد فکری ایرانیان و البته بضاعت کمتر اقتصادی ساخته شد.»
واکسن در چه شرایطی ساخته شد؟
یک سال و اندی است که ویروس کووید-۱۹ در بسیاری از کشور‌های جهان مانند ایران شایع شده و یک بحران شکننده برای تمام جهان به‌حساب می‌آید، اما کمتر کشوری مانند ایران در مقابله با بحران‌هایی بود که سردمداران جامعه جهانی (یعنی ابرقدرت‌هایی که خود را مدیران جهان می‌دانند) برایش ایجاد کرده بودند با کرونا دست‌به‌گریبان بود. دانشمند ایرانی در شرایطی نبود که دانشمند آمریکائی، انگلیسی، فرانسوی یا روسی در آن قرار داشت. ایران سال‌ها مورد تحریم‌های سخت قرار داشت. کرونا زمانی به ایران وارد شد که رئیس‌جمهور نامتعادل آمریکا طی چهار سال حکومت‌داری سعی کرده بود که سرسختی‌ها را به نهایت برساند. ما در اوج تحریم‌ها بودیم و مجدانه سعی می‌کردند که ما را در انزوا قرار دهند و بعد کرونا به ایران آمد. اگر دانشمند غربی در هم‌اندیشی با هم‌رتبه‌های خود در جهان تحقیقات را پیش می‌برد، ما مجبور به اتکا به دانش بومی بودیم چراکه سال‌های متمادی غرب و هم‌کاسه‌های او در دادوستد‌های ایران و جهان (به لحاظ اقتصادی، علمی، فلسفی و... و.) اختلال ایجاد کرده بود. کسانی که نمی‌خواستند سرایت تفکری که در این سرزمین بیدار می‌شود را در سرزمین‌هایشان ببینند، تلاش مجدانه‌ای کردند تا دانشگاه‌های ایران، مطالعات این کشور و فلسفه این کشور در انزوا و بی‌اعتباری باقی بماند.
واکسن را در شرایطی ساختیم که نقل‌وانتقال ارز بلوکه بود
ما در شرایطی که آن‌ها سعی می‌کردند ایران هیچ نقل و انتقالی با جهان نداشته باشد، واکسن کرونا را همان‌قدر کارآمد ساختیم که آن‌ها ساخته بودند. پس از سال‌ها که آن‌ها سعی می‌کردند منابع ارزی ما را بلوکه کنند. کسی یادش نمی‌رود که ورود دارو‌های واجب برای برخی از بیماران که جانشان درخطر بود، دچار اختلال می‌شد. رجال سیاسی آمریکا، انگلیس، فرانسه و هم‌قطاران آن‌ها، دروغ‌گویانی بودند که اعمال غیرانسانی خود را کتمان می‌کردند یا آن اعمال را با توجیهاتی بی‌ارزش و غیرواقعی بزک می‌کردند. اما هر عقل سلیمی می‌توانست بفهمد که غرب هر تلاش متکبرانه و ناجوانمردانه‌ای کرد تا کارشکنی کند و این سرزمین را به‌زانو درآورد و بنیان فکری خود را تثبیت کند. سال‌ها این بحران بود و فشار روانی و اقتصادی آن را مردم ایران تحمل می‌کردند. بعدازآن کرونا و بحران جهانگیر و فراگیر آن بر تمام ساحت‌های زندگی بشری فائق شد و البته تا امروز نیازی به لطف هیچ‌کدام از آن کشور‌ها نیست و ایران کرونا را مدیریت کرد و به ساختن واکسن دست‌یافت.
از چند سال قبل از کرونا تا همین امروز، غرب به یاوه ادعا می‌کند که هرگز مانع ورود اقلام بشردوستانه مانند دارو یا غذا به ایران نشده است. این دروغ است و غرب عامل مرگ‌ومیر کسانی در این کشور است که هیچ مداخله‌ای در کنش‌های بین دولت‌ها نداشتند. بیماران خاصی که به خاطر کشمکش‌های سیاسی و زورآزمائی‌ها فوت کردند از این جمله هستند. دارو‌هایی که به کشور نمی‌رسید و ازآن‌جهت که کشور‌های مذکور مسیر نقل‌وانتقال ارز را مسدود کرده بودند، امکان خرید آن‌ها وجود نداشت. اگرچه آن‌ها رسماً داروی خاصی را تحریم نکردند، اما بسیار از شرکت‌ها مجاب شده بودند با ایران کار نکنند. بسیاری از شرکت‌ها راهی برای انتقال ارز نداشتند و امکان خریدوفروش وجود نداشت. یکی از این نمونه‌ها محصولات شرکت میپلکس بود. پانسمانی که برای بیماران ای‌بی تولید می‌شود و به‌هیچ‌عنوان بیش از سهمیه ثابت کشور‌ها تولید نمی‌شود. بیماران ای‌بی معدود بودند و به‌هیچ‌عنوان صرفه اقتصادی نداشت که یک کارخانه پانسمان بیماران ای‌بی تأسیس شود. غرب بادانش به این محدودیت‌ها شرکت میپلکس را از صدور پانسمان به ایران منع کرد، محصولی که سال‌های متمادی بنا به سهمیه مشخص کشور‌ها تولید می‌شود. پس عامل رنج تمام این بیماران غرب بود و تصمیماتی بود که آن‌ها بی‌توجه به انسانیت می‌گرفتند.
دوستان غرب منتظر است اروپائی‌ها واکسن بزنند تا نوبت به آن‌ها برسد
در واکسن کرونا نیز این کارشکنی‌ها دیده شد. این بیماری بحرانی برای همه بود و نشان داد که تکیه به دانش بومی چقدر ارزشمند است. توزیع واکسن در دنیا به‌هیچ‌عنوان عادلانه انجام نشد. در این شرایط دانشمندان ایرانی توانستند یک واکسن اثربخش بسازند. نه با استمداد از دانش غرب، بلکه با اتکا به دانش بومی خود و آن توجهی که از گام دوم انقلاب به بعد به جوانان دانشمند داشتیم. اکنون‌که در قلب یک بحران جهانی خودخواهی ملت‌ها را می‌بینیم توجه به اتکای به نفس اهمیت خود را نشان می‌دهد. ما می‌توانستیم یکی از ده‌ها کشور دوست غرب باشیم که امروز منتظرند آمریکائی‌ها و اروپائی‌ها واکسن خود را بزنند تا نوبت به آن‌ها هم برسد. نشدیم، زیرا توانستیم واکسنی کارآمد بسازیم. زیرا ایرانیان بودند که فهمیدند که غرب ازلحاظ اخلاقی آن‌قدر رشد نکرده است که انحصار علم در دست او ممکن باشد. امروز می‌بینیم که کمتر از ۵ درصد مردم کشور‌های درحال‌توسعه واکسن زده‌اند درحالی‌که در آمریکا و انگلیس تا ۹۵ درصد مردم واکسینه شده‌اند.
ما توانستیم واکسن تولید کنیم و این افتخارآمیز است
نتیجه اینکه کرونا یک بیماری جهانی است و جهش‌های آن می‌تواند واکسن‌ها را بی‌اثر کند. تمام سیاست‌مداران غرب به این موضوع اشراف دارند، اما کجا دیدیم که تصمیمی گرفته شود که به انسان فکر کرده باشند؟ به این دلیل است که عبارت توانستیم واکسن تولید کنیم افتخارآمیز است. امروز ایران توانست واکسن اثربخش در برابر کرونا بسازد، وزیر بهداشت پیشتر از جامعه جهانی درخواست کرده است که دانش ساخت واکسن را به اشتراک بگذاریم، همین دانشی که نزد ۶ کشور است که یکی از آن‌ها ایران است. آیا یکی از کشور‌های غربی حاضر می‌شود دانش واکسن خود را به کشوری بدهد که از اعتبار آن می‌ترسد؟ غرب نشان نداده است که می‌تواند فارغ از خود به سرنوشت مشترک انسان‌ها فکر کند. آن‌ها این کار را نکردند. ما توانستیم واکسن تولید کنیم، این افتخارآمیز است، زیرا در غیر این صورت باید در بحران کشنده کرونا اتکا به کشور‌هایی می‌داشتیم که اول خود را فربه می‌کنند و بعد مغرورانه شعار نجات جهان و حقوق بشر سر می‌دهند.
انتهای پیام/