به گزارش خبرنگار ورزشی یکتاپرس، "یاغی" یعنی سرباز سرکش. به زبان ساده‌تر یعنی جنگجوی غیرقابل کنترل. حالا با شنیدن این کلمه در ادبیات فوتبال چه چیزی در ذهنتان ساخته می‌شود؟ بله همان کاراکتر مهارنشدنی که به بزرگی اندازه عصیانش، دوست داشتنی است.
یاغی شدن کار هرکسی نیست. بازیکنان زیادی بودند که در این راه زندگی فوتبالی‌شان نابود شده و در لیست ستاره‌هایی قرار گرفتند که به یکباره افول کردند اما کسانی هم بودند که راه و رسم این جنگ را می‌دانستند. این یاغی‌ها همان‌هایی هستند که تعریفی جدید از ستاره بودن را معنا می‌بخشند.
در حافظه اهالی فوتبال، با پیوند کلمات یاغی و دربی چهره‌های زیادی به صف می‌شوند اما در این بین یک نفر هست که به شکلی عجیب خاص است. پسری که به گفته خودش همیشه یک گمشده در دربی داشت. پسری به نام مهدی هاشمی نسب.
مهاجمی طلایی که همه عادت داشتند او را در لباس سرخ پرسپولیس ببینند به یکباره در انتقالی جنجالی راهی استقلال شد و در اولین دربی با پیراهن آبی کاری کرد که در تاریخ این جدال حساس هرگز اتفاق نیفتاده و احتمالا هم اتفاق نخواهد افتاد.
دربی سال 79 بود که مهدی هاشمی نسب توانست دومین گل استقلال در آن بازی را وارد دروازه احمدرضا عابدزاده کند. او پس از این گل بیهوش شد و چند دقیقه جلوی نیمکت تیم پرسپولیس غش کرد. هرچند مهدی بلند شد و به بازی ادامه داد و آن دربی هم در نهایت با تساوی 2 بر 2 تمام شد اما بدون شک مرد اول آن بازی همین پسری بود که پیراهن آبی به تن داشت. شاید این همان گمشده مهدی در دربی بود که همیشه از آن صحبت می‌کرد. او ثابت کرد در جدال شهرآورد راه گشودن دروازه حریف را بلد است و برایش اهمیت نداشت لباس آبی به تن دارد یا قرمز، چرا که فقط و فقط جنگیدن برای شادی دل هواداران همان تیم را در زمین به نمایش می‌گذاشت.
انتهای پیام/