گروه فرهنگ و هنر یکتاپرس؛
بر عکس نصب کردن دو اثر نقاشی در نمایشگاه گروهی اعضای پیوسته ی(انجمن هنرمندان نقاش ایران):
مهدی طالعی نیا/ نقاش نوقهوه خانه‌ای
بستر هنر ،بستری تعاملی ست که می تواند تلخی و گزندگی دنیای پر تلاطم معاصر را طراوتی دوباره بخشیده و آن را برای زیست روزمره، طربناک و دلپذیر کند ولی این بستر،نیازمند هم‌اندیشی و هم‌افزایی و خوشدلی میان تمامی اعضای یک تشکل هنری است و اگر یکی از اعضا وظیفه ی خود را بدرستی انجام ندهد،این زورق یا به گل می نشیند و یا در ورطه ی هلاکت غوطه ور می شود.
در این بین هنرمند پس از کاویدنِ دنیای پیرامون، در خلوت خویش ،وظیفه ی خطیرِ تولیدِ اثر هنری را عهده دار می‌شود و مدیر و کیوریتور و نمایشگاه گردان و اسپانسر و گالری دار و غیره هم وظیفه پر اهمیتِ ارائه ی اثر هنری به مخاطب را بعهده می گیرند و اگر هر یک از این اعضا ،کار خود را بدرستی انجام ندهند، نه تنها پروژه ی هنری به کمال خود دست نخواهد یافت، بلکه باعث غرق شدن طرف دیگر نیز خواهد شد.
امروزه هنرمندان دریافته اند که به تنهایی و در انزوا نمی توانند آنگونه ی که باید پیامبرانِ راستینِ اندیشه های نوین باشند، لذا با پیوستن به تشکل‌ها و انجمن ها، سعی در انتقال پیامِ خود به جامعه ی مخاطب دارند اما متاسفانه گاها خودِ این تشکل‌ها و انجمن ها به دلیل درک نادرستِ مدیرانشان از قوانین تشکیلاتی و شرایط اجتماعی و حقوق هنرمند و مخاطب و غیره، مسیر پر تنشی را طی می کنند که نه تنها خود، بلکه هنرمند را هم وارد حاشیه های احتمالی می کنند و آنجاست که نه دیگر یک نهادِ هنری، بلکه خودبه مثابه یک« آسیب »تلقی می شوند.
نمایشگاه گروهی اعضای پیوسته انجمن هنرمندان نقاش ایران با نام ( ۰۳-۹۷) که در تاریخ جمعه ۱۹مرداد ۱۴۰۳ در خانه هنرمندان برگزار شد، اتفاق دیگری بود که می توانست در این برهوتِ عاطفه و هنر، افق روشنی را به روی هنرمندان و اعضای جدیدِ این انجمن بگشاید و جریان‌های جدیدی را رقم بزند اما آن هم از بدو فراخوان رو به ناکجا آباد گذاشت...
از همان ابتدای اعلام فراخوان، گویا نبودنِ شرایط فراخوان، باعث ابهامات فراوان و پرسش‌های متعدد اعضا شد که متاسفانه در بسیاری موارد حتی پاسخی به سئوالات اعضا در فضای مجازی داده نشد.
همسان نبودن آثار و حضور آثار بسیار قوی در کنار آثار بسیار ضعیف، ایراد دیگری بود که در این نمایشگاه صدای بسیاری از مخاطبان را درآورد و معلوم نبود که مدیران محترم«انجمن هنرمندان نقاش ایران» با چه پارامترهایی آثار ورودی را سنجش می کنند و یا اصلا خودِ عزیزانی که مسئول ژوژمان و یا پذیرش آثار هستند، دیدگاه قابل قبولی راجع به مقوله (هنر معاصر) و یا اساسا مقوله ی هنر دارند یا خیر.
نکته ی طنز نمایشگاه آنکه در چیدمان آثار هم که طبق تصاویر هویدا ست، نصب برعکس آثارِ دو تن از هنرمندانِ صاحب سبک در این نمایشگاه، سبب شد که خنده ی حضار بالا بگیرد و در مجموع کیفیت کلی نمایشگاه، پایین تر از حد انتظار باشد.
همچنین چیدمان آثار هم، همچنانکه در(خانه هنرمندان) متداول شده، از راهروهای ورودی طبقه همکف تا بالا ترین طبقات را شامل می‌شود و تنها درب ورودی سرویس بهداشتی ست که فعلا از فراغت و آرامشی برخوردار است که احتمالا آن هم بزودی از آن صلب خواهد شد.
نقاشی قهوه خانه‌ای هم که با شکل و شمایل و رویکرد جدیدش، تحت عنوان « جنبش نوقهوه‌خانه‌ای » تلاش کرده تا با پیوستن به جریان‌های مدرن و معاصر، هویت و کارکرد تازه ای به این نوع نگارگری سنتی و مردمی بدهد، در این نمایشگاه حضور داشت.
حضور در نمایشگاه گروهی اعضای پیوسته ی انجمن هنرمندان نقاش ایران تحت عنوان (۰۳-۹۷)، می توانست گام مفید دیگری برای این بروز رسانی باشد ولی برخورد سلیقه ای مدیران در انتخاب آثار، و عدم پاسخگویی مدیران مربوطه به سئوالاتِ بسیار ساده ی هنرمندان، نقد ناپذیری و برگزاری عجولانه ی نمایشگاه، سبب شد که کیفیت کلی نمایشگاه، پایین تر از حد انتظار باشد.
انجمن هنرمندان نقاش ایران، سالیانه حدودا مبلغ نهصد هزار تومان از اعضای خود دریافت می کند و در این بین شیوه مدیران آن به نحوی ست که نه تنها جوابگوی یک سئوال ساده ی اعضایشان نیستند، بلکه حتی سئوال پرسیدن را حق اعضای جدید نمی‌دانند و با طرحِ این مسئله که (شما تازه عضو شده اید)، گویا منشور اخلاقی و حق آزادی بیان و حق عضویت اعضا که از بدیهیات تشکل های مردم نهاد است، برایشان نامفهوم است.
درموردی دیگر، حتی مدیر عامل انجمن از سایز آثار ورودی بی اطلاع بود که با کمک یکی از اعضا، سایز آثارِ ورودی به ایشان تفهیم شد.
در مجموع نمایشگاه( ۰۳-۹۷)، نمایشگاهی عجولانه و سرسری و بی سرانجام، برای پر کردن رزومه مدیران و توجیه کم تحرکی و عدم فعالیت انجمن مذکور در چندین سال اخیر بود.
امید است که مدیران مربوطه در (انجمن هنرمندان نقاش ایران)، در نمایشگاه های بعد بجای شلوغ‌کاری در پاسخگویی به هنرمندان و تلاش برای پیروز شدن در پرسش و پاسخ به هنرمندان ،سعی در برخورد صادقانه ،مودبانه و بدون زاویه با هنرمندان داشته باشند تا شاهد کیفیت بالا، بجای کمیّت بالا باشیم.
انتهای پیام/