به گزارش خبرنگار فرهنگی یکتا پرس، در حاشیه جشنواره فیلم فجر و در نشست خبری فیلم خط‌فرضی خبرنگاری با طرح سوال توهین آمیز از پژمان جمشیدی حاشیه ساز شد.
سوال وی این بود که آقای جمشیدی در فوتبال که به جایی نرسیدید فکر نمی کنید که برای دیده شدن راه های بهتری هم وجود دارد؟ و دیده شدن صرفا با ورود به بازیگری نیست؟
جدای از پاسخ و برخورد مناسبی که با این سوال شد اما برای خیلی ها این سوال مطرح است که خبرنگاری که این سوال را مطرح کرده است چه کسی بوده؟
امیر فرض الهی خبرنگار سینما و سردبیر مجله سیاه و سفید و همچنین منتقد سینما این سوال را مطرح کرده است.
وی متولد 1354 در تهران و فارغ التحصيل رشته علوم ارتباطات اجتماعي گرايش روزنامه نگاري از دانشگاه آزاد است.
همچنین در جستجوهای گوگل عنوان کارگردان سینما و تلویزیون هم برای ایشان در فیلم مستند پشت نویسی درج شده است که در 28 دقیقه ضمن فیلم گرفتن از پشت نوشته های چند کامیون با چند کارشناس هم در این خصوص گفتگو کرده است.
ستاره جاوید از روزنامه شرق در کانال روزنامه نگاران ایران در این باره می‌نویسد: این سطور درباره نفس رفتار و پرسشی‌ست که در نشست خبری «خط فرضی» پرسیده شده و جلسه دفاع از پژمان جمشیدی نیست.
1- اول اینکه به نظر می‌رسد برای پرسش توهین‌آمیز خودشان، توجیهی نظیر بی‌کار ماندن پیش‌کسوتان داشتند. ای کاش همان عزت‌نفس کاذبی که سبب شد با لحنی توهین‌آمیز مرز ظریف «پرسیدن جسورانه» را با «پرسیدن وقیحانه» جابه‌جا کنند می‌دانستند مرز این دو نوع پرسش، به باریکی تار مو است.
2- شوربختانه، #اخلاق_حرفه‌ای_واحدی برای خبرنگاران تبیین نشده و هر کس از ظن خود، یار این طوفان شده است. ای کاش همکاران می‌دانستند #اخلاق_حرفه‌ای منش و رفتاری نیست که بشود پشت سالیان سابقه کاری جمع کردن یا فالوور توییتر داشتن، کسب کرد. اخلاق کاری، خویی درون‌صنفی است و بن‌مایه آن، کاملا از ذات و شخصیت فردی خبرنگار جان می‌گیرد نه شخصیت صنفی و حرفه‌ای او.
3- در دنیایی که به قول چاپلین، خداوندگار خنده‌های تلخ، جای کافی به اندازه وافی برای همگان وجود دارد و هیچ‌کس جای دیگری را تنگ نکرده است، نیاز نیست نگران جایگاه دیگران با تحقیر کردن دیگران دیگری، باشیم که قطعا «هدف وسیله را توجیه نمی‌کند»!
4- اخلاق حرفه‌ای از یک سو، ایجاب می‌کند نام خبرنگار و رسانه مدعوش معرفی نشود اما همان اخلاق حرفه‌ای به دلیل تعمیم دادن این روند و بدعت غیراخلاقی و مغرضانه به سایر همکاران رسانه، صد درصد ایجاب می‌کند که همکار خاطی ضمن پوزش‌خواهی، مرام خود را (هدفش وسیله‌اش را توجیه کرده) کاملا جدای از مرام حرفه‌ای خبرنگاران دیگر اعلام کند. چون قطعا «هدف وسیله را توجیه نمی‌کند». حتی اگر خبرنگاری مشهور باشید یا سی سال سابقه کاری پشت این مرام شخصی اشتباه، خوابیده باشد.
انتهای پیام/
تندیس بی معرفت ترین خبر نگار رو بهش تقدیم کنید...بد نیست!
هم فوتبالش هم بازیگریش
هم اخلاق و شخصیتش
از بازیگرهای حرفه ای بهتر بازی میکنه