گروه فرهنگ و هنر یکتا؛ احمدرضا احمدی دست بدرود را به زندگی تکان داد
احمدی شاعر، فیلمنامهنویس، ویراستار و صداپیشه معاصر ایرانی بود که برخی از صاحبنظران شعر نو فارسی او را بنیانگذار شعر موج نو درایران و پیشگام سورئالیسم در ادبیات کودکان میداند. حضور فعال وی در عرصه شعر، دکلمه، ادبیات و سینما، او را به چهرهای ماندگار و تاثیرگذار در ادبیات و هنر معاصر مبدل ساخته است. او از اهالی کرمان که به تهران کوچ کرد. تهران، آن زمان آماج فعالیتهای سیاسی و پویایی شعر نو بود و احمدی نیز مانند بسیاری دیگر از همنسلانش، شعر نیمایی را برای رسیدن به خواست درونی خود در ساحت سرایش، بهکار گرفت تا ضمن نگاهی دقیق و عمیق به ادبیات باستان، در شعر معاصر حرکتی نوین کند. حاصل یک عمر کوشش بیوقفهاش آثار متعدد منظوم و منثور است که به زبانهای بسیاری ترجمه شد.
دوستی احمدی با اهالی موسیقی و سینما نیز از سنین دبیرستان آغاز شد و نتیجه این دوستی در کارنامهٔ وی نمونههای متعدد از دکلمه، صداپیشگی، حضور در نمایش و فیلمهای مستند، سینمایی و پویانمایی است.
کسب جوایز متعدد داخلی و خارجی و نیز نامزدی او برای جایزه هانس کریستین اندرسن نمای دیگری از ظهور و پویایی احمدی است که نامش را نزدیک به هفت دهه در خاطر چندین نسل تثبیت کرده است.
از آثار او در عرصه شعر میتوان به کتابهای سفر در شب، روزی برای تو خواهم گفت، بارانی که دیر بارید، هزار اقاقیا در چشمان تو هیچ بود، از نگاه تو زیر آسمان لاجوردی، هزار پله به دریا مانده است و من فقط سفیدی اسب را گریستم اشاره کرد. او همچنین اشعار و داستانهایی برای کودکان نوشته است.
انتهای پیام/