به گزارش یکتاپرس عقربه‌های ساعت حدود ۸ و ۳۰دقیقه شب را نشان می‌دهد و ۲مرد در تلاش هستند تا نرده سبزرنگ را از عرض بزرگراه شهید زین‌الدین به حاشیه خیابان ببرند، نرده‌ای که شبیه نرده‌های میانی بزرگراه است. کمی جلوتر که می‌رویم درست روبروی بوستان پلیس، بخشی از نرده بزرگراه نیست. به همین راحتی در مقابل چشمان ده‌ها راننده و شهروند نرده این بخش به سرقت رفته و در آن سوی بزرگراه به پول تبدیل می‌شود.
از خیابان استخر تا محدوده خیابان رهبر،در میان صدها تعمیرگاه خودرو، باطری‌سازی، صافکاری و نقاشی؛بنرهای قرمز رنگ کوچک و بزرگی گوشه و کنار خیابان یا بر سر در مغازه‌ها با نوشته« خرید ضایعات»، توجه هر رهگذری را به خودش جلب می‌کند. این مغازه‌ها با فاصله اندکی از هم قرار گرفته و هرکدام ترازویی را جلوی مغازه و در حاشیه خیابان برای کشیدن ضایعات گذاشتند.
ردپای سارقان خرده فروشی
شاید خرید و فروش ضایعات از نگاه عموم شهروندان کار مطلوبی نباشد، اما وقتی از نزدیک فعالیت این گروه را رصد می‌کنیم،با یک محاسبه سرانگشتی، درمی‌یابم که این شغل، کاری سودآور است.شاید به همین دلیل است که هر روز بر تعداد مغازه‌های ضایعات فروشی اضافه می‌شود. «علی برومند» از ساکنان این خیابان است. او درباره مشتریان این مغازه‌ها می‌گوید: «اغلب در طول روز افراد عادی برای فروش تکه‌آهن یا ضایعات کهنه از خانه‌شان به این مغازه‌ها رفت و آمد می‌کنند، اما مشتری‌های اصلی آنها وقتی پاسی از شب می‌گذرد یا نیمه شب، سروکله‌شان پیدا می‌شود. بسیاری از سارقان خُرد، از ضایعات فروشی‌های غیرمجاز برای فروش اجناس سرقتی استفاده می‌کنند. البته همه مغازه داران این صنف اموال سرقتی نمی‌خرند و در این کار مشارکت ندارند، اما در میان آنها برخی از کاسبان هستند که بدون ترس یا نگرانی به این کار مشغولند. اغلب معتادان یا افراد سابقه‌دار از معابر و ساختمان‌های نیمه کاره آهن‌آلات را سرقت می‌کنند و به مغازه‌هایی که مالخر هستند، می‌فروشند. چند شب قبل خودم شاهد بودم که سارقی گونی پر از کنتور برق، مینیاتور و سیم را از باغات لواسان دزدیده بود و اینجا به قیمت ۲۰ میلیون فروخت. تا وقتی که این مالخران در قالب خرید و فروش ضایعات در جامعه فعالیت داشته باشند، همچنان شاهد سرقت‌های خُرد معتاد هستیم که برای تامین هزینه زندگی و مواد مصرفی خود دست به این گونه سرقت‌ها می‌زنند.»
درحال پرسه زدن در میان مغازه‌های ضایعاتی و صحبت با اهالی، خودرو وانتی که در پشت آن ۴ نفر سوار هستند، در کنار یکی از مغازه‌های ضایعاتی می‌ایستد. راننده بعد از گفت وگوی کوتاه با خریدار ضایعات، بار وانت را باز می‌کند و شاگردان مغازه‌دار هم برای خالی کردن وسیله بزرگی که عقب وانت حسابی پوشانده شده است به کمک آن افراد می‌آیند. به قدری این وسیله سنگین است که آن را روی زمین غلت می‌دهند و مراقب هستند که پوششی که با آن استتارش کردند، کنار نرود، اما در این کار موفق نیستند و با افتادن پارچه، دریچه بزرگ فلزی که مربوط به فاضلاب شهری است، نمایان می‌شود.طولی نمی‌کشد که راننده با ایران‌چک‌هایی که در جیبش می‌گذارد، به نفرات‌اش اشاره می‌کند که سوار خودرو شوند.